> W Europejskiej kulturze kierunek tekstu to jest "od lewej do prawej, od góry do
dołu".

Europejska kultura nie nakazuje używania tekstu w programowaniu. Jakoś w elektronice
nie nakazała.

> ale chyba zawsze jest "z góry na dół".
>
> Może ma to związek z grawitacją,

Ja tam nie wiem. Ale jak idę i patrzę pod nogi albo jak jadę rowerem albo samochodem,
to "konsumuję treść" na drodze w drugą stronę. I gdybym miał coś czytać na
rozwiniętym papierze toaletowym, to raczej wolałbym go czytać idąc do przodu, niż do
tyłu.
Czytanie z góry na dół miało sens jak się cały pergamin mieścił przed oczami. A jak
ktoś ma N tysięcy linii w pliku to już ta ergonomia nie działa.

> i z tym, że jesteśmy uczeni, że rzeczy "same z siebie" raczej ciągnie w dół, niż do
góry?

No właśnie. Jeśli rzeczy ciągnie w dół, np. jak coś spada za oknem, to najpierw
zobaczymy ich dolny koniec a potem górny. Dlaczego nie moglibyśmy tak czytać długich
tekstów?

> Albo że nie trzymasz programu w ogóle w plikach, tylko to są obiekty w pamięci,

Przecież pisałem o modelowaniu.

> Większość środowisk "hipertekstualizuje" programy w tym sensie, że można np.
kliknąć na symbol, żeby przejść do jego definicji.
> Nie spotkałem się z taką możliwością u swojego papieru toaletowego.

Nie klikaj papieru toaletowego!

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com