Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> writes:

>>> Zawsze mnie fascynowała kultura plomby, żywo rozwijająca się za komuny.
>>> Ludzie plombowali codziennie zamknęte pomieszczenia biurowe za pomocą
>>> sznurka, kapsla od piwa i plasteliny. Ale chyba nikt nie miał pomysłu
>>> po co ten cyrk i co robić gdy rano zastanie się zerwaną plombę. Nie
>>> wchodzić do środka, wszcząć Procedurę Nadzwyczajną (kogo zawiadomić?)
>>> i cały dzień pracy przesiedzieć w bufecie? A zerwać mógł przecież każdy,
>>> kto przechodził korytarzem. Choćby dla jaj (na twardo z majonezem,
>>> w bufecie). Może gdyby plomba była dostępna dopiero po otwarciu zamka,
>>> to by jakiś sens miało, ale tak...?
>>
>> Kultura plomby kwitnie nadal, vide ostatnie doniesienia z frontu walki
>> z dopalaczami - złem #1 w RP3.5
>
> To zupełnie inna sytuacja. Plomby nakłada ktoś, kto nie ma kluczy do drzwi.
> Robi to z intencją, by ten co ma klucze, do środka nie wchodził.

Ale i tak plombę może zerwać każdy.

MJ