Pan Maciej Bebenek (news.onet.pl) napisał:

>> Zawsze mnie fascynowała kultura plomby, żywo rozwijająca się za komuny.
>> Ludzie plombowali codziennie zamknęte pomieszczenia biurowe za pomocą
>> sznurka, kapsla od piwa i plasteliny. Ale chyba nikt nie miał pomysłu
>> po co ten cyrk i co robić gdy rano zastanie się zerwaną plombę. Nie
>> wchodzić do środka, wszcząć Procedurę Nadzwyczajną (kogo zawiadomić?)
>> i cały dzień pracy przesiedzieć w bufecie? A zerwać mógł przecież każdy,
>> kto przechodził korytarzem. Choćby dla jaj (na twardo z majonezem,
>> w bufecie). Może gdyby plomba była dostępna dopiero po otwarciu zamka,
>> to by jakiś sens miało, ale tak...?
>
> Kultura plomby kwitnie nadal, vide ostatnie doniesienia z frontu walki
> z dopalaczami - złem #1 w RP3.5

To zupełnie inna sytuacja. Plomby nakłada ktoś, kto nie ma kluczy do drzwi.
Robi to z intencją, by ten co ma klucze, do środka nie wchodził.

--
Jarek