W dniu 02.10.2011 23:22, marider pisze:
> Mam propozycje. Zrob test, wsiadz na moto i walnij w samochod chocby
> przy 40 km/h (nawet nie mph). A pozniej opisz jak bylo oraz jak daleko
> polecialo moto/plastiki i Ty sam. Z doswiadczenia. Nie z
> gadania/omamow/domyslow/wrozenia z fusow (do wyboru).

Miałem nic nie pisać, ale chyba muszę zaproponować douczenie się z
podstaw fizyki na poziomie szkoły podstawowej starego systemu nauczania.

Proszę sobie zobaczyć na filmie ile czasu minęło od uderzenia do
zatrzymania się kawałków i jak daleko one zajechały. Potem prosze
obliczyć prędkość w najprostszy sposób, na poziomie szkolnym, wzór jest
banalny. Wiadomo, że będzie to oszacowanie z błędem, ale na korzyść
motocyklisty, czyli prędkość wyjdzie mniejsza. Z szybkiego rachunku w
pamięci wychodzi, że jest to dużo więcej niż 40mp/h. Zaraz się Pewnie
ktoś przyczepi do metody, ale możnaby udowodnić że tego typu oszacownaie
ma wartość merytoryczną. Tyle, że trzeba zaprząc niejakie "miernictwo"
czyli dział wiedzy wykładany dopiero na politechnice. Chcąc to zrobić
dokładniej, wypadałoby względnić, że ruch części jest przynajmniej
jednostajnie opóźniony, oraz fakt, że części nie zostały rzucone z
motocykla, tylko najpierw większa część energii została przekazana na
jej oderwnie, i tylko jej niewielka składowa posłużyła do nadania
szczątkom prędkości.

Doświadczenie (również tak sie składa, że moje własne - z wypadku)
wskazuje, że nawet całkiem luźne elementy, np okulary, przy 40 km/h
zatrzymają się maksymalnie po kilku metrach. Moje wszystkie graty po
glebie lekko powyżej 40 km/h leżały w zasadzie niemal w zasięgu ręki.
Zwiększanie "zasięgu" odłamków rośnie silnie nieliniowo w funkcji
prędkości. Ile zatem trzeba popierdzielać żeby przykręcone śrubami
części oderwały sie i poleciały 20 metrów? Nie pieprzcie zatem dobrzy
ludzie, bo nie rajcuje mnie bawienie się w nieuków.

--
Tom01