Wojciech Muła wrote:
> On Sat, 18 Jun 2011 20:30:34 +0100 Radoslaw Jocz
> <r...@p...onet.pl> wrote:
>
>> ostatnio pracuje troche nad grafika wektorowa 2D
>> i mam pytanie jak rozwiazac problemy z dokladnoscia i zaokraglaniem
>>
>> podstawowe problemy z jakimi sie spotykam:
>> [...]
>>
>> - mamy dane 2 punkty p0(x,y), p1(x,y) powiedzmy p0 jest podany a p1
>> obliczony nalezy sprawdzic czy to ten sam punkt czy dwa lezace
>> powiedzmy blisko siebie, wiadomo gdy d(p0, p1) == 0 to ten sam punkt
>> ale to tez wiem
>>
>> - mamy dana prosta zadana dwoma punktami p1,p2 i punkt p0
>> sprawdzic czy punkt p0 lezy na prostej czy powiedzmy bardzo blisko
>> tej prostej
>
> Jeśli pracujesz na typach zmiennoprzecinkowych, to musisz przyjąć
> sobie jakąś granicę błędu, np. 1e-6, czy 1e-5. Czyli np.
> d(p0, p1) <= 1e-6, to p0=p1.
>
> w.
>
robie dokladnie tak samo np walidujac punkt lezacy na na danym odcinku
lub okregu itp ale z mojej praktyki wynika ze granica bledu musi byc
conajmniej o kilka rzedow wielkosci wieksza niz dokladnosc samego typu
na ktorym sie liczy np double a wiadomo jak przyjme ten parametr zbyt
maly lub zbyt duzy to nic dobrego z tego nie bedzie

zastanawiam sie w jakim stopniu wielkosc takiego bledu moze zalezec od
danego jezyka i jego api
np porownujac Java i C i czy w ogole takie rozwazania maja sens