W dniu 2013-05-16 22:22, M.M. pisze:
> W dniu czwartek, 16 maja 2013 19:02:53 UTC+2 użytkownik firr kenobi napisał:
>
>> hehe, rozsypywac to sie mogą, po prostu sie
>> przewracają - pisałem ze mi chodzi nie o
>> przewracanie sie sterty pudel tylko o
>> cos innego (o znacznie bardziej relistyczne
>> zderzenia z uszkodzeniami - np dwie dechy
>> z dwu roznych materialow sie zderzają
>> moga sie odksztalcać, pękać itd
>
> Mnie zawsze ciekawiło czy w praktyce można zrobić
> optymalizację jakiś mechanizmów. Jakiś algorytm (może
> ewolucyjny) dobiera kształt... nie wiem czego...
> łopatek śruby, żagla, latawca, a potem wierna symulacja
> fizyczna. I tak w kółko. W końcu bierzemy najlepszy
> kształt. Czy w praktyce najlepszy będzie taki sam
> jak w symulacji, czy się rozminą?

Nowe samoloty czasem się tak projektuje. Aerodynamikę
samochodu często też. Np B777 był 'projektowany wyłącznie
za pomocą komputera' - jak rozumiem, nie używano do prób
i błędów tunelu aerodynamicznego.
Któryś kolos, chyba A380, miał podobnie.


> Kiedyś widziałem jakąś symulację zderzenia dużych
> obiektów astronomicznych. Według symulacji, w zależności od
> parametrów, były możliwe zaledwie 2-3 scenariusze:
> powstanie trwały księżyc, powstaną dwa nietrwałe księżyce,
> powstaną pierścienie w koło planety. Czy takie symulacje
> pokrywają się w jakimś stopniu z rzeczywistością?

Zależy:) Zjawisk, o których autor symulacji nie pomysał
(i nie wynikają one z podstawowych praw)w symulacji nie
będzie. Może nie przewidzieć np, że planeta odpowie serią
z niuków w kierunku asteroidy;) Poważniej, często przepływ
liczy się jako nieściśliwy (oczywiśćei, gdy w rzeczywistości
z grubsza jest), jest łatwiej, ale dźwięku zostaje wycięty.

Dokładna ścisła symulacja kwantowego układu fermionów
wymaga wykładniczych wysiłków.

pzdr
bartekltg