Jak zwykle w wolnej chwili rozmyślam nad samodzielnym wykonywaniem PCB w
jakości choćby zbliżonej do "przemysłowej".

Gdzież widziałem taki proces :

1. wiercenie
2. nadanie otworom przewodnictwa
3. elektrolityczne miedziowanie otworów

Punkt 2 jest jako tako do ogarnięcia na poziomie DIY, czy to z pomocą
jakichś tam tuszów przewodzących czy innych wynalazków.

4. powlekanie PCB fotorezystem w folii.
5. naświetlanie, wywołanie : tak, żeby odsłonięte były ścieżki.
6. elektrolityczne cynowanie
7. trawienie w wytrawiaczu, który nie rusza cyny.

na tym etapie mamy już PCB z metalizacją i cyną.

8. powleczenie soldermaską w folii
9. naświetlanie, wywołanie, utwardzenie


I tutaj mam brak wiedzy co do 6 i 7.
Czyli - jak wygląda proces elektrolitycznego cynowania miedzi ? Żeby
potem ta cyna była "lutowalna" rzecz jasna jako-tako.

No i - w czym trawić, żeby brało miedź a nie ruszało pocynowanych części ?

Ktoś coś wie więcej ?

do góry

A sam se odpowiem...
Znalazłem wątek na elektrodzie opisujący galwaniczne cynowanie miedzi;

http://www.elektroda.pl/rtvforum/viewtopic.php?p=683
4338#6834338

trawienie też chyba nie wymaga specjalnych zabiegów.


Co prawda ostatnie doświadczenia z chińczykami z allpcb.com ograniczają
potrzebę samodzielnej walki z PCB, nadal jednak może się zdarzyć
potrzeba zrobienia PCB na "cito" - więc chciałbym to opanować.

do góry

On 2017-09-11 03:59, sundayman wrote:
> Jak zwykle w wolnej chwili rozmyślam nad samodzielnym wykonywaniem PCB w
> jakości choćby zbliżonej do "przemysłowej".

Dlaczego nie można użyć technologii stosowanej w płytkarniach?
Nie pamiętam dokładnie - było cos o toksyczności stosowanych w procesie
chemikaliów. Może ówczesne ograniczenia obecnie nie istnieją, lub są
mocno tańsze, albo może zupełnie inne procesy.

do góry

> Dlaczego nie można użyć technologii stosowanej w płytkarniach?
> Nie pamiętam dokładnie - było cos o toksyczności stosowanych w procesie
> chemikaliów. Może ówczesne ograniczenia obecnie nie istnieją, lub są
> mocno tańsze, albo może zupełnie inne procesy.

ten proces który opisałem jest imo właśnie przemysłowy - w jakiejś
chińskiej fabryce chyba widziałem ten sposób (nie osobiście, na YT :)

Tyle, że oczywiście tam aktywacja do miedziowania otworów jest czysto
chemiczna, z użyciem tej toksycznej chemii.

Ale nie wiem, czy różne firmy nie robią różnie.



---
Ta wiadomość została sprawdzona na obecność wirusów przez oprogramowanie antywirusowe
Avast.
https://www.avast.com/antivirus

do góry

W dniu 2017-09-11 o 23:03, sundayman pisze:
>
>> Dlaczego nie można użyć technologii stosowanej w płytkarniach?
>> Nie pamiętam dokładnie - było cos o toksyczności stosowanych w procesie
>> chemikaliów. Może ówczesne ograniczenia obecnie nie istnieją, lub są
>> mocno tańsze, albo może zupełnie inne procesy.
Jest na elektrodzie wątek gdzie człowiek opisał robienie płytek z
metalizacją
i był niestety dość skomplikowany. Popatrz na taki temat
http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic3289191.html


--
Pozdr
Janusz

do góry

> i był niestety dość skomplikowany. Popatrz na taki temat
> http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic3289191.html

Dzięki za linka, przydatne informacje tam są.
Gość opisuje także metodą, którą podałem w pierwszym poście.
Z tym, że ja od razu stawiam na miedziowanie galwaniczne, a nie
chemiczne jak on.

A co do trudności - no łatwo na pewno nie jest...
Ale pewnie to kwestia opanowania - potem powinno być z górki :)

Najpierw muszę przygotować podstawy - czyli zrobić porządną naświetlarkę
UV - czekam na zamówione u Chińczyka tasmy led UV.

Potem trzeba zrobić małą wiertarkę CNC, bo jakość otworów ma tu kluczowe
znaczenie. Mam pomysła, żeby zrobić taką maszynkę z magazynkiem
podstawowych rozmiarów - żeby to się w miarę sprawnie odbywało.
No i od razu do frezowania PCB.

A potem oczywiście trzeba zrobić jakieś stanowisko do chemii - żeby to
wszystko mieć na stałe zorganizowane, bo to kluczowa kwestia.

No zobaczymy, na pewno nieprędko jeszcze :)

do góry

sundayman wrote:

> Jak zwykle w wolnej chwili rozmyślam nad samodzielnym wykonywaniem PCB w
> jakości choćby zbliżonej do "przemysłowej".
>
> Gdzież widziałem taki proces :
>
> 1. wiercenie
> 2. nadanie otworom przewodnictwa
> 3. elektrolityczne miedziowanie otworów

W ramach wstępu proponuję samodzielną próbę elektrolitycznego
położenia miedzi na miedzi, celem pogrubienia ścieżek pod duże
prądy. Przy Twoich planach to banał, a doświadczenie będzie
bezcenne i szybko Ci przejdzie. Piszę najzupełniej poważnie
-- mnie się nie udało. Galwanotechnika to francowaty kawałek
technologii, zarówno pod względem "know-how", jak i składu
co skuteczniejszych zupek. Odpuść.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

> W ramach wstępu proponuję samodzielną próbę elektrolitycznego
> położenia miedzi na miedzi, celem pogrubienia ścieżek pod duże
> prądy. Przy Twoich planach to banał, a doświadczenie będzie
> bezcenne i szybko Ci przejdzie. Piszę najzupełniej poważnie
> -- mnie się nie udało. Galwanotechnika to francowaty kawałek
> technologii, zarówno pod względem "know-how", jak i składu
> co skuteczniejszych zupek. Odpuść.

Wiesz, na razie to plany ciut odległe, ale jeżeli tylko mi czasu
wystarczy, to nie odpuszczę :)
Wiem, że to proste nie jest, zwłaszcza że z chemii zawsze miałem 3.
Ale wychowałem się na książkach w rodzaju Stefana Sękowskiego i stąd
wyniosłem postawę "ja nie dam rady ??"

Tak,że tegooo... zobaczymy :)
Największym problemem jest u mnie czas, bo to przez notoryczny brak
czasu takie koncepcje ciągną się u mnie latami...

do góry

sundayman wrote:

> Wiem, że to proste nie jest, zwłaszcza że z chemii zawsze miałem 3.

Ja nie schodziłem poniżej 5, a i tak z miedziowania wyszło wielkie g.
Położenie dobrej jakości warstw naprawdę jest technicznie bardzo trudne
bez odpowiedniego sprzętu i odczynników. Nawet jak Ci się w końcu uda,
to i tak rezultat będzie żenujący w porównaniu do rutynowych efektów
fachowców jadących na kąpielach cyjankowych. Twój wybór, ale wstrzymaj
się z zakupem chlorku palladu i na początek pomiedziuj miedź.

> Ale wychowałem się na książkach w rodzaju Stefana Sękowskiego i stąd
> wyniosłem postawę "ja nie dam rady ??"

Owszem, świetne to były książki, a w nich wszystko takie proste...
No nic, talmudyczny nakaz trzykrotnej przestrogi wypełniłem. :-)

Pozdrawiam, Piotr

do góry

Użytkownik "Piotr Wyderski" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:op997i$r9o$...@n...news.atman.pl...
sundayman wrote:
>> Wiem, że to proste nie jest, zwłaszcza że z chemii zawsze miałem 3.
>Ja nie schodziłem poniżej 5, a i tak z miedziowania wyszło wielkie g.
>Położenie dobrej jakości warstw naprawdę jest technicznie bardzo
>trudne
>bez odpowiedniego sprzętu i odczynników.

Technicznie chyba nie takie trudne, przynajmniej do poziomu "sredniej
jakosci",
Tylko nie wystarczy miec 5 w liceum, trzeba poczytac troche fachowych
ksiazek do zawodowki :-)

A swoja droga - jak to w KGHM robia ?
Przy elektrorafinacji miedzi jest jakas ambitna kapiel, czy zwykly
CuSO4, a na poczatek to kwas siarkowy ?

I wychodzi z tego przyzwoity metal, czy bardziej gabka do dalszego
przerobu ?

>Nawet jak Ci się w końcu uda,
>to i tak rezultat będzie żenujący w porównaniu do rutynowych efektów
>fachowców jadących na kąpielach cyjankowych. Twój wybór, ale
>wstrzymaj
>się z zakupem chlorku palladu i na początek pomiedziuj miedź.

>> Ale wychowałem się na książkach w rodzaju Stefana Sękowskiego i
>> stąd wyniosłem postawę "ja nie dam rady ??"

>Owszem, świetne to były książki, a w nich wszystko takie proste...
>No nic, talmudyczny nakaz trzykrotnej przestrogi wypełniłem. :-)

Z tego co widze, to teraz mozna i gotowe kąpiele kupic :-)

J.

do góry