W dniu 2017-05-01 o 17:43, Uzytkownik pisze:
> W dniu 2017-05-01 o 17:17, SnCu pisze:
>> W dniu 2017-05-01 o 17:11, Włodzimierz Wojtiuk pisze:
>>> http://www.elektroda.pl/rtvforum/topic3336312.html#1
6447981
>>
>> I tak będzie przez całe życie:
>>
>> Pomóżcie mi, koledzy, bo nie wiem tego i tamtego, a muszę zrobić na
>> jutro pilnie to i tamto...
>>
>> Moja myśl: nie pomagać. Ale już kilka razy przypięto mi łatkę:
>> niekoleżeński. Bo najwyraźniej motłoch uważa że trzeba pomagać. I tak
>> rośnie nam kraj kolesiostwa...
>
>
> Wy to zapewne urodziliście się już wyposażeniu genetycznie w wiedzę i
> dyplomy doktorskie?
>

Jak ja po studiach zaczynałem pierwszą poważną pracę, to okazało się że
po 5 latach teoretycznego wkuwania tego, tamtego i siamtego, nie wiem
NIC PRAKTYCZNEGO, co by było przydatne na stanowisku, gdzie mnie
zatrudniono. Więc zrobiłem pokerową twarz, a po godzinach sam się
douczałem z różnych materiałów, byle nie dać po sobie znać że czegoś nie
wiem. I tak przez wiele długich miesięcy.

Gdyby ten człowiek z elektrody pytał konkretnie o książki itp. to by
było w porządku. Ale nie, on wychodzi z podejściem "jestem biedne,
niezdarne dzieciątko, nie umiem ani korzystać z Googla, ani tym bardziej
skorzystać z katalogów w uczelnianej bibliotece" albo na zasadzie, że
jak on pisze pracę dyplomową to cały świat powinien być tą kwestią
przejęty i mu robić prezenty.

Gdybym w mojej pierwszej pracy przyznał się na początku, że tego i
tamtego nie wiem, to po prostu wylądowałbym na mało znaczącej posadce,
gdzie latami bym się obijał w oczekiwaniu na awans. A tak jak zrobiłem,
to było ciężko, ale dałem radę i moim największym zyskiem z tamtej pracy
były nie pieniądze, ale ile się rzeczy nauczyłem.

Dlatego zdecydowanie mówię - żadnej tolerancji dla dziecięcej
niezdarności u dorosłych ludzi.