ACMM-033 napisało:

>> Prąd też się liczy. I on chyba ważniejszy niż napięcie, bo to prąd
>> pracuje.
>
> Oba się liczą. A pracuje moc - moc wg definicji, to zdolność do wykonania
> pracy w jednostce/przedziale czasu - sam duży prąd, przy bardzo małym
> napięciu, da małą moc, a w sumie nikłą energię i guzik może. Zaś z
> podstawówki znam równoważność ciepła, pracy i energii. To tak w szybkim
> skrócie.

Jest jak napisałem wcześniej -- fotoogniwo, to zakład produkcji elektronów.
Elektrony fabrykowane są pod jeden sztrychulec, każdy ma taką sama energię
(co się przekłada na napięcie), niezależnie od tego, czy foton szturchnął
go mniej (ten czerwony), czy bardziej energicznie (niebieski). Do tego mamy
jeszcze sprawność kwantową tego ustrojstwa -- tylko co któremuś fotonowi
udaje się tak pogonić elektrona, żeby wpadł w naszego druta. Resztę robi
statystyka -- rzucamy w panel dwa razy mniej fotonów, dostajemy dwa razy
mniej elektronów, prąd płynie dwa razy mniejszy.

Morał z tego taki, że trzeba odbierać elektrony nie studząc ich zapału.
Czyli jak w pojedynczym ogniwie napięte są do około jednego wolta, to nie
wolno ich osłabiać do mniejszej wartości. Jeśli obciążymy fabrykę w ten
sposób, że z tego wolta zrobi się pół, to te elektrony się nie rozdwoją,
będzie ich wciąż tyle samo. No a energii w nich będzie ledwie połowa.

Mając baterię oświetlaną słońcem, które zmiennym jest, raz dostajemy tych
elektonów mniej, innym razem więcej. Żeby je dobrze wykorzystać, nie można
obciążyć tego odbiornikiem o stałej rezystancji. Z tym zwykle był spory
problem. Trzeba stosować układ, który potrafi te ekektrony przejmować przy
stałym napięciu. Ale ładowanie akumulatora wprost z baterii szeregowo
połączonych ogniw o odpowiednio dobranym napięciu, to też nie jest zły układ.

--
Jarek