W dniu sobota, 11 kwietnia 2020 19:22:18 UTC+2 użytkownik Piotr C. napisał:
> W latach 70. to był (technologicznie) pudrowany trup. Komutacja głosu tysiącami
przekaźników, z których każdym mógłbyś kogoś zabić, w czasach cyfrowych układów
scalonych.

W USA być może była w tych czasach już 1ESS (zdaje się, że to technologicznie podobne
do E10A czyli cyfrowe sterowanie a analogowa komutacja).
Jednak w reszcie świata to różne odmiany cross-bar były szczytem osiągnięć.

Polska K-66 nie była chyba zbyt udana.
Mało stabilna praca i długi czas zestawiania połączenia.
Gdy pracowałem na PC-1000C w Warszawie to piętro niżej była K-66.
Testy puszczane na próbniku PDP do różnych central w Warszawskiej Strefie
Numeracyjnej były na "porządku nocnym".
Czasem w grafiku był to kierunek 36 (mój 37) do centrali piętro niżej (ruch po
łączach naturalnych).
Jako świeży pracownik, zwykłem w sprawozdaniu z prób pisać PRAWDĘ. Nikt mnie nie
uprzedził, że kierownik tamtej "Koło I" jest równocześnie kierownikiem całego obiektu
CMK "Koło I/II". Ja pracowałem na "Koło II".
No i tamta K-66 była oczkiem w głowie kierownika.
Po odczytaniu liczników błędów wpisałem "skuteczność połączeń 60%".
Czyli 40% prób połączeń na odzewniki na centralę piętro niżej nie doszło do skutku.
Do najdalszych zakątków strefy na różne zakurzone kontenery po wielu tranzytach
ciężko było trafić wynik poniżej 70%.
Zaraz przybiegł mój kolega i z bladą twarzą, korektorem wybielił mój wpis i napisał
"90%".

Zresztą K-66 była czasem wdzięcznym narzędziem phreakerskim.
Znalazłem kiedyś K-66 w Pleszewie, którą można było zdalnie "zbajerować" do podania
rejestru z podłączonym odbiornikiem DTMF.
Dobrze się do tego nadawało wysyłanie krzaków typu 11 lub 12 impulsów dekadowych.
Uzyskiwało się to na centrali nadrzędnej (zazwyczaj Alcatel S-12j) poprzez nadanie z
komórki lub ISDNu znaków * i # jako ostatnich dwóch cyfr numeru.
Często po kilku próbach uzyskiwałem po marszrucie z tamtej K-66 sygnał dial-tone i
działało wybieranie DTMF. Mogłem dzwonić gdziekolwiek płacąc jak za Pleszew.
Do najbliższego bilingu. Bo znaki * i # nie widniały na bilingu i reklamowałem te
połączenia u mojego operatora GSM jako za krótki numer.
I nie płaciłem nic.
Błąd w K-66 mógł być spowodowany podwójną funkcją tamtej centrali także jako
tranzytowej dla np jakiś zakładowych central.
Odnalazłem i inną K-66 z takim błędem (a właściwie K-65) ale ona po dial-tone nie
reagowała na DTMF.
Ta K-65 miała fajny ficzer.
Otóż gdy zadzwoniło się pod numer zajęty, to czekając na zajętości można się było
doczekać końca rozmowy zajętego abonenta i od razu po jego odłożeniu słuchawki
dostawało się wołanie.
Fajnie się dzwoniło do kogoś z dwu komórek. Z jednej się rozmawiało a na drugiej
trzymało zajętość. Gdy zakończyło się rozmowę i abonent B odłożył słuchawkę to od
razu dzwonił mu aparat i się mówiło do drugiej komórki.
Rozmowa typu:
- Kocham Cię bardzo.
- Ja jeszcze mocniej! Pa.
odłożenie słuchawki i natychmiastowy dzwonek, podniesieni słuchawki
- A jednak ja najmocniej...

PC-1000C nie była trupem skoro dało się w niej założyć DTMF, biling a nawet...
spowodować by po R2 wysyłała numer abonenta A co z powodzeniem udało się Polakom na
Warszawskich kilku PC.
Gdy sprzedawaliśmy PC do ZSRR to nawet na ich życzenie zrobiliśmy tam caller ID. W
DTMF ale po odebraniu połączenia. Były do tego specjalne aparaty, co po pierwszym
dzwonku odbierały połączenie i same wysyłały sygnał niby wołania, oczekując DTMF.
vari