W dniu 11.04.2018 o 10:57, Tomek pisze:

>> Wynika z tego, że fonty same w sobie posiadają możliwość mapowania
>> ciągu znaków w pojedynczy znak. Przeglądarka korzysta z tego
>> mechanizmu. Czy tak?
>>
>
> O takim nowym mechanizmie to ja się dowiedziałem też dopiero dzisiaj i
> za bardzo tego nie testowałem.
>
> Cały czas można użyć starego mechanizmu
> np
> <i class="material-icons">&#xE87C;</i>
>
>
> Skopiowane z linków, które podałem wcześniej
> ----------------------------------------------------
--------------------
>
>
> Using the icons in HTML
>

Starego mechanizmu nie chcę używać. Testowałem nowy i działa poprawnie -
stąd wątek. Natomiast nadal nie wiem do końca jak. Zgaduję:

1. Obecnie fonty mają wbudowanie dwa niezależne mapowania
a) znak -> reprezentacja graficzna
b) ciąg znaków -> reprezentacja graficzna

2. Aby wykorzystać cechę B to przeglądarka musi mieć zaimplementowaną tą
nową(?) funkcjonalność. Ponadto font musi mieć osadzone mapowanie przez
ciąg znaków.

Z przytoczonych materiałów mogę jedynie domyślać się, że tak to funkcjonuje.

--
Pozdrawiam,
Marek

do góry

On Wed, 11 Apr 2018 13:40:40 +0200, Marek S wrote:

> Starego mechanizmu nie chcę używać. Testowałem nowy i działa poprawnie -
> stąd wątek. Natomiast nadal nie wiem do końca jak. Zgaduję:
>
> 1. Obecnie fonty mają wbudowanie dwa niezależne mapowania
> a) znak -> reprezentacja graficzna
> b) ciąg znaków -> reprezentacja graficzna
>
> 2. Aby wykorzystać cechę B to przeglądarka musi mieć zaimplementowaną tą
> nową(?) funkcjonalność. Ponadto font musi mieć osadzone mapowanie przez
> ciąg znaków.
>
> Z przytoczonych materiałów mogę jedynie domyślać się, że tak to funkcjonuje.

Ty czytasz co Tomek cytuje? W ostatnim jego poście jest to dokładnie
opisane.

--
pozdrawiam
Roman Tyczka

do góry

W dniu 11.04.2018 o 22:19, Roman Tyczka pisze:
>
> Ty czytasz co Tomek cytuje? W ostatnim jego poście jest to dokładnie
> opisane.

Ja tego nie widzę. Jedyne zdanie jakie tami widzę to:

This example uses a typographic feature called ligatures, which allows
rendering of an icon glyph simply by using its textual name. The
replacement is done automatically by the web browser and provides more
readable code than the equivalent numeric character reference.

Nic z tego nie wynika poza tym, że jest to proces automatyczny
realizowany przez przeglądarkę. Może ślepy jestem, może nie znam
angielskiego na tyle więc wskaż mi fragment, w którym jest jasno
napisane skąd przeglądarka wie, ze kod "cos_tam" odpowiada np. &#xE87C;

--
Pozdrawiam,
Marek

do góry

On Thu, 12 Apr 2018 09:01:19 +0200, Marek S wrote:

>> Ty czytasz co Tomek cytuje? W ostatnim jego poście jest to dokładnie
>> opisane.
>
> Ja tego nie widzę. Jedyne zdanie jakie tami widzę to:
>
> This example uses a typographic feature called ligatures, which allows
> rendering of an icon glyph simply by using its textual name. The
> replacement is done automatically by the web browser and provides more
> readable code than the equivalent numeric character reference.

> Nic z tego nie wynika poza tym, że jest to proces automatyczny
> realizowany przez przeglądarkę. Może ślepy jestem, może nie znam
> angielskiego na tyle więc wskaż mi fragment, w którym jest jasno
> napisane skąd przeglądarka wie, ze kod "cos_tam" odpowiada np. &#xE87C;

Jak to skąd wie? Bo wspiera ten "patent" i ma to zakodowane w sobie? Na tym
polega bycie zgoodnym ze standardem X.

"This feature is supported in most modern browsers on both desktop and
mobile devices.
Browser Version supporting ligatures
Google Chrome 11
Mozilla Firefox 3.5
Apple Safari 5
Microsoft IE 10
Opera 15
Apple MobileSafari iOS 4.2
Android Browser 3.0"

czyli od tych wersji przeglądarka kuma co to znaczy "rendering of an icon
glyph simply by using its textual name". Czego więcej potrzebujesz?


--
pozdrawiam
Roman Tyczka

do góry

W dniu 2018-04-12 o 17:14, Roman Tyczka pisze:

> Czego więcej potrzebujesz?

Tylko odpowiedzi na moje pytanie postawione w wątku otwierającym. Nie
pytam się co trzeba zrobić wy wyświetlić literały, bo to wiem. Nie pytam
jakie przeglądarki to wspierają, bo to też wiem.

Pytam się w kółko skąd wiadomo, że dany ciąg znaków ma się zmienić w tą
a nie inną ikonę? Czy gdzieś w definicji fontu glyphowego są zaszyte dwa
niezależne mapowania znaków:
1) jako kodu HEX/ASCII/cokolwiek na znak graficzny (czyli tradycyjne
mapowanie np litera A wygląda jak A)
2) mapowanie ciągu znaków na pojedynczy znak (ikonkę) - np. ciąg znaków
"android" wygląda jak robocik

Czy piszę niejasno o co mi chodzi? Otrzymuję odpowiedzi nie na temat a
do tego zarzucasz mi, że nie czytam ich. Potem zresztą sam nie potrafisz
przytoczyć fragmentów wyjaśniających jak to działa.

--
Pozdrawiam,
Marek

do góry

Dnia Tue, 10 Apr 2018 09:24:02 +0200, Marek S napisał(a):

> <tag class="material-icons">nazwa</tag>
>
> konwertowany jest na androida czy inną ikonkę. Rozumiałbym gdyby pod
> literą A kryła się ikona androida a pod B ikona Apple w danym foncie.

Czemu uparcie patrzysz na to jak na pojedyncze litery?

Ligatury służą do specyficznego wyświetlenia *kilku* liter. Przeglądarka
dostaje w tekście np. "ffi", w foncie ma zdefiniowaną ligaturę dla tego
zbitku liter, więc podmienia całość. Fonty z symbolami po prostu
wykorzystują (czy też wręcz nieco nadużywają) tę właściwość.

--
Borys Pogoreło
borys(#)leszno,edu,pl

do góry

W dniu 2018-04-12 o 22:34, Borys Pogoreło pisze:

>> konwertowany jest na androida czy inną ikonkę. Rozumiałbym gdyby pod
>> literą A kryła się ikona androida a pod B ikona Apple w danym foncie.
>
> Czemu uparcie patrzysz na to jak na pojedyncze litery?

Nie patrzę uparcie lecz uparcie pytam o wyjaśnienie jak to technicznie
jest realizowane. Odnoszę wrażenie, że popełniam jakiś nietakt chcąc to
wiedzieć.

> Ligatury służą do specyficznego wyświetlenia *kilku* liter. Przeglądarka
> dostaje w tekście np. "ffi", w foncie ma zdefiniowaną ligaturę dla tego
> zbitku liter, więc podmienia całość. Fonty z symbolami po prostu
> wykorzystują (czy też wręcz nieco nadużywają) tę właściwość.

Czyli wynika z tego, że jest tak jak zacząłem (w innej gałązce dyskusji)
to podejrzewać a dopiero teraz wreszcie ktoś odpowiada na moje pytanie :-)

Potwierdź zatem czy dobrze myślę. Skoro ikonę np. wspomnianego androida
mogę wyświetlić na dwa sposoby:

1. podając kod znaku
2. podając ciąg znaków

... to implikuje, że font musi być odpowiednio przygotowany i posiadać
dwa niezależne mapowania: pierwsze tradycyjne znak->reprezentacja
graficzna i drugie nowe (przynajmniej dla WWW) ciąg znaków ->
reprezentacja graficzna. Czy tak to się odbywa?

--
Pozdrawiam,
Marek

do góry

W dniu 12.04.2018 o 22:25, Marek S pisze:
> W dniu 2018-04-12 o 17:14, Roman Tyczka pisze:
Czy gdzieś w definicji fontu glyphowego są zaszyte dwa
> niezależne mapowania znaków:
> 1) jako kodu HEX/ASCII/cokolwiek na znak graficzny (czyli tradycyjne
> mapowanie np litera A wygląda jak A)
> 2) mapowanie ciągu znaków na pojedynczy znak (ikonkę) - np. ciąg znaków
> "android" wygląda jak robocik
>

Otwórz sobie edytorem dowolny plik TTF i poszukaj sobie ciągów np
"Aogonek", "oacute" (to akurat polskie) itp a przekonasz się, że NAZWY
literek są zaszyte w środku.

do góry

W dniu 13.04.2018 o 10:29, Tomek pisze:

> Otwórz sobie edytorem dowolny plik TTF i poszukaj sobie ciągów np
> "Aogonek", "oacute" (to akurat polskie) itp a przekonasz się, że NAZWY
> literek są zaszyte w środku.

I trzeba było tak właśnie odpowiedzieć na moje pytanie zamiast
przytaczać obszerną dokumentację nie na temat.

--
Pozdrawiam,
Marek

do góry

Dnia Thu, 12 Apr 2018 22:52:09 +0200, Marek S napisał(a):

> ... to implikuje, że font musi być odpowiednio przygotowany i posiadać
> dwa niezależne mapowania: pierwsze tradycyjne znak->reprezentacja
> graficzna i drugie nowe (przynajmniej dla WWW) ciąg znaków ->
> reprezentacja graficzna. Czy tak to się odbywa?

Nawet Ci wcześniej wkleiłem listę mapowań:
https://github.com/google/material-design-icons/blob
/master/iconfont/codepoints

--
Borys Pogoreło
borys(#)leszno,edu,pl

do góry