On Sat, 26 Nov 2011 11:33:49 +0100, Dariusz K. Ładziak
<d...@n...pl> wrote:
>
> Sądzę że problemem nie było źródło światła a jego wielodobowe
> nieprzerwane świecenie człowiekowi chcącemu spać. Zaburzenia snu
> spowodowane nadmiarem światła są dobrze znane polarnikom...
> Chociaż po czterech dniach to wyjątkowo szybko - musiały się dodatkowe
> czynniki dołączyć.

Podczas pobytu latem w okolicy koła podbiegunowego największą
trudność w zasypianiu miałem właśnie podczas pierwszych dni - siedzi
sobie człowiek jakby wczesnym wieczorem (bo przecież za oknem
"jeszcze widno") a na zegarku trzecia rano. Szybko nauczyłem się
kłaść spać według zegarka, choć nie odczuwałem senności. Szczelne
zasłonięcie okna pomagało.

Może to być kwestia indywidualnej potrzeby (przyzwyczajenia), bo np.
w pociągu (jeżdżę sporo i nie mam problemu ze spaniem w podróży)
znacznie trudniej mi zasnąć, jeśli pali się światło w wagonie
(zwłaszcza "walące po oczach" świetlówki bez oprawek w EZT-ach).

--
Artur Stachura