W dniu 2012-07-28 22:36, Hubert pisze:
> Sobota, po pracy. Paula przygotowała jak zwykle pyszny obiad. Zjadłem
> powoli, delektowałem się. Po głowie chodzi jedno - nie latałem już ze
> dwa tygodnie, kurwesko długo jak na mnie. Schodzę do garażu, On patrzy
> na mnie. Jest półmrok, na tle agresywnej sylwetki motocykla
> majestatycznie błyszczy znaczek "S" na obudowie zbiornika paliwa. Kocham
> ten widok i wiem, że za chwilę dostąpię zaszczytu ujeżdżania tego
> monstrum. Sprawdzam checklistę: łańcuch, ciśnienie w oponach, światła,
> olej. Spoglądam na tył i już wiem, że Pan Yoshimura opowie mi kolejną
> wspaniałą bajkę...
>
> Na zewnątrz 34 st. Celsjusza. Mimo to jak zawsze zakładam skóry,
> kominiarkę, chustę - rytuał. Stacyjka na ON, wita mnie fabryczna grafika
> oraz szaleństwo wskazówki obrotomierza. Prawym kciukiem decyduję o
> wybudzeniu ze snu 184 KM. Do moich uszu dociera fantastyczny basowy
> dźwięk rzędowej czwórki. Zakładam kask, zrobiło sie ciszej,
> niepotrzebnie ciszej. Zanim wyjadę trzeba jeszcze przytrzymać psy. Paula
> bierze je na smycz. Gdyby tylko wiedziała co będzie się działo...Nie
> wiem dlaczego Jej to robię, Jej i rodzinie. Za to doskonale wiem
> dlaczego to robię sobie. Jedynka lekko wskakuje, dwa, trzy - spokojnie
> rozgrzewam silnik na dojeźdźie do krajówki. Już jestem. Czarny, gorący,
> równy asfalt - ogień. Zastanawiające jak szybko na liczniku pojawiają
> się cyfry nie mające nic wspólnego z prawem o ruchu drogowym. Początkowo
> gorąco, teraz robi się idealnie. Wiatr dociera we wszystkie zakamarki
> bosko chłodząc ciało. Wyjeżdżając z miasta widzę "narkomana", kufry,
> tankbag, mapa w rękach. Zatrzymuję się, podchodzę. Obcokrajowiec.
> Chętnie pomagam, akurat jest w mojej "trasie". Follow me i jedziemy.
> Znalazłem po drodze poszukiwany hotel, żegnamy się uniesioną dłonią.
> Trzymaj się - miłego wypoczynku. Zostałem sam, tak jak lubię. Obwodnica.
> Kompletny brak wiatru, idealne warunki powodują przekroczenie prędkości
> dźwięku razy dwa i nadal rośnie. Nirvana. Lekkie pochylenie, żadnej
> owiewki, walka z wiatrem i z własnym karkiem. Jest przepysznie. Zakręty
> pokonywane ostatnio przy 90 teraz idą przy 130 i wiem, że dam radę
> szybciej i w większym złożenu. To chore ale silniejsze ode mnie. Zapędy
> Isle of Mann TT studzi wjazd do miasta. To chyba dobrze, rozbrykałem
> się. Zawsze przed wyjazdem zakładam, że będę grzeczny. Od kiedy dosiadam
> tego potwora wszystko zmnieniło się diametralnie. Łatwośc osiągania
> prędkości podświetlnych powoduje utratę kontaktu z rzeczywistością.
> Zjeżdżam na przystanek na rolkę tytoniu. Reszta trasy przebiega
> spokojnie - do nastęnego razu... Wracam - garaż. Pan Yoshimura stanowczo
> kończy dzisiejeszą opowiastkę.

Ale czym właściwie chciałeś wzbogacić czeluści Usenetu?
Bloga se załóż. I więcej z Żeromskiego. Koniecznie!


--
???$ ?? ?????$
!???? - ????? ?(?.o)? ? ???