HF5BS napisał:

>>> Ideałami piekło wybrukowano... a tak naprawdę, to ich nie ma. Więc
>>> wystarczy, że wektory ciut się rozjadą, to ja wolę najpierw pójść
>>> do spowiedzi. Żeby w razie czego nie pójść do piekła.
>>
>> Tym niemniej tak to właśnie działa. Gdyby w renesansowej kopule,
>
> Łuk gotycki, kojarzę. No, ale tam z pewnością nie w jeden dzień.

Gotyk już dawno się wtedy skończył.

>> na przykład tej u św. Piotra w Rzymie, zamurować górny otwór,
>> to by się taka kopuła szybko zawaliła. A tak, siły grawitacji
>> mocno spajają jeden kamień z drugim.
>
> Ale, jakby po tym ludkowie zaczęli chodzić, to ja jednak wolałbym
> się przedtem wyspowiadać.

Ci ludkowie przy tej kopule są jak mrówki.

> Ale to wysoka budowla, też fakt. Łuki gotyckie, działają. Same pod
> własnym ciężarem to je widzę, czy przewidziane do zmiennych obciążeń,
> np. mały most na potoku, gdzie może nawet auta jeżdżą, też można łuk
> gotycki zobaczyć i nie wygląda na murowany,

Szczerze mówiąc, to a akurat gotyckich w takich miejscach nie widuję.

> a jedynie ułożony z ociosanych odpowiednio kamieni/bloków
> (http://www.pogorza.pl/najwiekszy-most-kamienny.htm - mam
> wrażenie nie widzieć cementu między kamieniami).

Dla mnie klasycnym przykładem zawsze był most w Mostarze.

> Jednak, jakby np. kra, czy pniak płynący wodą przygwizdał...
> To może lepiej jednak być wtedy na brzegu? (wiem, żaden
> most/wiadukt tego nie lubi).

Kamienne są ciężkie, a ciężar ten wytwarza ogromne siły ściskające.
Naturalne mosty kamienne też tak działają.

> Tyle, że Most Stacha jest przewidziany do tego, do czego służy,
> a potoczek na wielki nie wygląda. Kopuła katedry raczej takim
> obiektem nie jest...

Jak już było powiedziane, kopułę rozpatruje się w 3D, a tu mamy
analizę 2D. Kopuła obiektem 2D zdecydowanie nie jest.

> (BTW. Jak oni to zabezpieczyli, żeby deszcz nie napylał do środka?

Nad otworem buduje się gustowną wieżyczkę z kolumnienkami.

> Naprawdę mnie to ciekawi, w szkole raczej naciskano na uczenie
> się kompletnych pierdół, istotnych dla przecietnych ludzi jak
> publikacje Marksa i Engelsa, albo budowa i życie rozwielitki;
> będę mieć dane do rozmowy z kuzynem architektem).

Jeśli ktoś nie może zobaczyć osobiście (co zawsze polecam, bo
podróże kształcą), to na fotografii też zobaczy.

--
Jarek