W dniu 2014-04-11 11:20, Piotr Gałka pisze:
>
> Użytkownik "Atlantis" <m...@w...pl> napisał w wiadomości
> news:li735k$cnp$1@portraits.wsisiz.edu.pl...
>> Pewnie pytam o sprawę oczywistą, ale wolę się upewnić.
>> Jak wiadomo zasada przy prowadzeniu zasilania jest taka, że poszczególne
>> ścieżki powinny stanowić odgałęzienia zbiegające się w jednym punkcie.
>> Powinno się unikać prowadzenia jednej, długiej ścieżki, która łączyłaby
>> wyjście VCC wszystkich układów.
>>
> Według mnie mylisz się uważając, że jest taka zasada, szczególnie w
> odniesieniu do układów cyfrowych.
> Wiele współczesnych płytek ma po prostu jedną warstwę GND, a drugą VCC i
> nikt nie kombinuje aby to VCC przerobić na połączenie gwieździste.
>
> Ważniejsze jest aby każdy pin VCC scalaka był jak najkrótszą drogą
> zblokowany kondensatorem (np. 100nF) do GND tego samego scalaka. A jeśli
> GND ma postać całej płaszczyzny to po prostu od razu do GND.
>
> Jeśli jakiś scalak może być szczególnie silnym źródłem zakłóceń na VCC
> lub być szczególnie wrażliwy to można jego nóżkę VCC połączyć z VCC
> koralikiem ferrytowym (oczywiście 100nF po stronie tego scalaka, a nie
> po drugiej stronie koralika).
>
> A gdzie są podwieszone rezystory to już kompletnie bez znaczenia.
> P.G.

mnie to zawsze zastanawiało jak ten koralik działa...
przecież każda zmiana prądu wywołuje skok napięcia, więc niby jak ma
stabilizować?