On Thu, 14 Mar 2024 17:23:13 +0100, Jarosław Sokołowski wrote:
> Pan Arnold Ziffel napisał:
>> No tak. Tylko co jak klient nie chce nowej generacji, bo stara mu
>> wystarcza? Fajnie gdyby sprzęt działał jak najdłużej, a nie zgodnie
>> z planowanym postarzaniem.
>
> To nie jedna z tych legend miejskich? W telekomunikacji już jakiś czas
> temu zmieniło się podejście do błędów. Kiedyś obowiązywał paradygmat,
> że w transmisji cyfrowej odstęp sygnału od szumu ma być wielki, każdy
> bit musi przejść bez błędu.

Prawie, bo jednak tej stopy błędów nie udało się uniknąć.

> Teraz pcha się tyle danych, tak szybko,
> żeby dobić do granicy, gdzie błędy się pojawiają, ale w ilości kilku
> procent. Pcha się bity nadmiarowo, a potem koryguje matematycznie.

Skoro można, to się robi.

> No i jak kiedyś telefonicznym drutem szło 300 bitów na sekundę, to
> teraz sto megabitów.

Ale to nie tylko dlatego.
Jak widac - kiedys tym drutem też mogło isc 100MB (raczej 20), tylko
sprzętu nie było :-)

> W półprzewodnikach dzieje się podobie. Pierwszy był Clive Sinclair,
> który do komputera ZX Spectrum wkładał pamięci RAM 64k z uszkodzoną
> komórką, które dobrze sprawdzały się jako 32k.

32k dobre !

Aczkolwiek jak można w historii doczytać "rtęć z rur wyciekała, więc
powstał sytem zarządzania pamięcią, aby nie tracic przy tym danych".
Na długo przed spektrum.

> Dzisiaj każda pamięć
> RAM jest "uszkodzona", projektuje się nadmiarowe wieresze i kolumny,
> a gdy na ich przecięci trafi się uszkodzona komóra, wyłącza się cały
> wiersz i całą kolumnę.

DRAM/SRAM tez? Moze i też, bo az się prosi.

A ekrany LCD jak się robi? Bo złych pikseli nie widać.

> Jest opowieść o tym, jak panowie inwestorzy zapytali pomysłodawcę
> mikroprocesora, co będzie, gdy coś w nim się zepsuje? -- No to się
> go wyrzuci, nikt nie będzie układu scalonego naprawiał. -- Ha, ha,
> ha, wyrzucać lekko uszkodzony komputer, dobre sobie!

486SX :-)

> Jeszcze jedno mi się przypomniało w związku ze "starymi generacjami".
> W latach '90 robiliśmy diwajs, w którym był mikrokontroler z pierwszą
> generacją pamięci flash. Niewiele jej tam było, ale chodziło tylko
> o zapamiętanie ustawień, program był w innym miejscu. Działała tak,
> że zapis trzeba było robić w kilku miejscach, a przy odczytywaniu
> wynik ustalać w drodze głosowania.

No widzisz - a piszesz, ze kiedyś było lepiej :-)

Nie skopaliscie czegos? w latach 90-tych to juz powinno działac dobrze
...

J.