Użytkownik "Bool" <n...@n...com> napisał w wiadomości
news:555d7ea7$0$2204$65785112@news.neostrada.pl...
>W dniu 2015-05-20 o 20:31, Piotr Gałka pisze:
>> W 2002 próbowałem się rozeznać o co biega z EMC. Umówiłem się wtedy z
>> kierownikiem laboratorium i
>> wypytywałem jak będzie wyglądało testowanie urządzenia mającego RS485. On
>> widział największy problem
>> jak zasymulować wszystkie pozostałe urządzenia na tej linii tak aby ona
>> była obciążona tak jak
>> będzie obciążona w normalnym użytkowaniu.
>>
>> Nie chodzi o obciążenie rezystorem tylko o obciążenie komunikacją!
>>
>> Trzeba przygotować AE które zapewni odpowiednie obciążenie, albo oprócz
>> badanego urządzenie zanieść
>> tyle innych, że podłączone do RS485 stworzą taką sytuację jak podczas
>> normalnego użytkowania (to już
>> lepiej zrobić to AE). W interesie producenta jest aby badania
>> przeprowadzić przy maksymalnym
>> spodziewanym obciążeniu, aby ktoś potem nie zarzucił, że przy badaniu
>> linia była obciążona w 1% (bo
>> np. badany raz na sekundę odpytuje wszystkich obecnych, a że był jeden to
>> leciała jedna ramka na
>> sekundę, a potem w instalacji może być 100 i promieniowanie będzie 100
>> razy większe).
>
> Bardzo dziękuję za obszerną odpowiedź. Rozjaśniła mi ona kilka spraw.
> Co to jest AE?
>
Auxiliary Equipment - wyposażenie pomocnicze.
Czyli wszystko co jest potrzebne, aby badane urządzenie pracowało tak jak
będzie pracowało w docelowej aplikacji. Badanie urządzenia, które ma ileś
tam interfejsów i po żadnym z nikim nie gada mija się z celem. W normach
jest napisane, że jak urządzenie ma interfejsy różnych typów to z każdego
typu co najmniej jeden powinien być w czasie badań podłączony. Czyli jak ma
np. 3 (identycznie wykonane) interfejsy RS485 to jeden musi w czasie badań
funkcjonować z typowym dla normalnej pracy obciążeniem (komunikacją nie
rezystorem). Jak ma różne (np. jeden izolowany i jeden nie izolowany) to po
jednym z każdego typu - czyli oba muszą działać.
W tej chwili już nie pamiętam w jakiej to normie było, ale 2 lata temu jak
szykowałem się do badań to z czegoś wynikało, że na kablu Ethernet (a może
dotyczyło to wszystkich interfejsów) należy zasymulować obecność innych w
sieci i obciążenie co najmniej 10% (chyba też było coś, o charakterze
danych - bo całkiem losowe dają bardziej równomierny szum niż np.
zawierające dużo zer). W każdym razie zrobiliśmy AE które oprócz komunikacji
z badanym urządzeniem generowało te 10% wysyłając na przemian ramki z
pseudolosowymi ciągami i z samymi 0 i samymi FF.
Na bieżąco byłem w 2004 roku bo od dwu lat się z tym wszystkim zapoznawałem.
Od tamtej pory wszystkie normy mają już nowe wersje i coś tam podopisywali a
ja już ich nie miałem czasu czytać. Przypuszczam, że te 10% to właśnie jest
w jakiejś nowej wersji.

>> Trzeba poczytać normy pomiarowe. Idea polega mniej więcej na tym, że
>> promieniować ma coś koło 1m
>> kabla, a dalej się odfiltrowuje. To AE lub te inne urządzenia na szynie
>> są poza obszarem mierzonym.
>
> Chodzi o zakłócenia przewodzone?
>
Jak piszę, że promieniować ma około 1m to chodzi o promieniowane.
Nie dokładnie pamiętam co dotyczy emitowania promieniowanych i odporności na
nie, ale w obu przypadkach jest mniej więcej podobnie, że około 1m kabli
jest w obszarze badanym, a dalej przez filtry wychodzą z tego obszaru.
To powoduje, że w okolicy 50..100MHz urządzenia miewają problemy z EMC bo
taki metr jest wtedy dobrą anteną ćwierćfalową.
P.G.