Plumpi pisze:

> Dobrze, że na drogach są kierowcy, którzy myślą za dresiarzy usiłujących
> się zabić w BMW. Dzięki temu dresiarze mogą spokojnie się
> dowartościowywać swoimi "umiejętnościami" i nie tracą poczucia
> samouwielbienia oraz wiary w swoje nadludzkie umiejętności :)

Oj nadludzkie - to fakt.
Nieraz zastanawiałem się jak to jest. Jadę sobie swoim starym dupowozem
autostradą, nagle zaczyna lać deszcz lub pojawia się mgła.
Zwalniam do 100km/h a i tak niezbyt pewnie się czuję bo widoczność jest
na tyle oganiczona, że wiem, że jeśli coś by "wyrosło" na drodze to nie
ma szans...
No ale lewym pasem leci jeden, drugi... Tak lekko 150km/h.

Mylśę sobie, może widzą lepiej, może jakiś uposledzony jestem...

Pewnie bym w to uwierzył gdybym czasem nie mijał takich miszczów w
rowach leżących.
Wiem, każdemu może się przytrafić ale jakoś wydaje mi się, że przewagę
tu biorą samochody wszystkomające.

Nie będę śmiemniać, że całkiem nie bawi mnie zabwa dobrym samochodem.
Pewnie - frajda. Czasem refleksja przychodzi po fakcie - ufff, udało się.
Jednak coraz więcej takich co myślą, że zawsze się uda.
Zaczynam być złosliwy, co mi tam. Zaczynam czerpać satysfakcję z ich
próżności.
Podjeżdzam motocylem na "pole position" na czerwonym. Obok cwaniak. Już
się gotuje w nim wszystko bo przecież on musi być pierwszy...
Dwie, trzy przegazówki... Cwaniak już gotowy do "walki", już jedynka
zapięta - niech tylko się zielone zapali...
Żółte... gaz!
Cwaniak leci, ja normalnie startuję spod świateł. Ależ ma satysfakcję,
że wygrał... Niesamowite uczucie - dopuki nie zrozumie, że nikt się z
nim nie ścigał.

Tylko czasem sobie myślę, kiedy "cwaniak" wyjdzie na drugiego takiego co
jeszcze na ciemno zielonym z poprzecznej się załapał :-(

--
M.