(QP całym złem tego świata)
Użytkownik "Dariusz K. Ładziak" <d...@n...pl> napisał w
wiadomości news:5a477332$0$654$65785112@news.neostrada.pl...
>>>> "Często miewasz ból pleców? Czy wiesz że naturalne światlo słoneczne
>>>> jest spolaryzowane? Wlasnie dlatego możemy sprzedać Ci lampę
>>> Bo nie jest.
>>
>> Jest.

Osobliwe...

>>
>> https://pl.wikipedia.org/wiki/Polaryzacja_fali#Rozpr
aszanie_fali

Czyli wyjaśnienie potwierdza to, o czym mówię - samo słoneczne w zasadzie
nie jest. Niby w jaki sposób miało by się spolaryzować?
Ale mając atmosferę... to już powiedziałem...

>>
>> Odbicie to tylko jedno z wielu zjawisk powodujących polaryzację.

I co zatem?

>> Światlo słoneczne jest na tyle solidnie spolaryzowane że między innymi
>> co jego przyciemnienia (nieba) w kadrze używa się filtrów
>> polaryzacyjnych.

Jestem w dalszym ciągu zainteresowany, co miało by być czynnikiem
polaryzującym światło słoneczne?

> Mylisz dwa fakty. Przyciemnianie nieba filtrem polaryzacyjnym nie ma za
> podstawę polaryzacji światła słonecznego. Podstawą tego myku jest
> polaryzacja (tak z sześć - dziewięć decybeli eliptyzacji, bo przecież nie
> bezwzględnie liniowa) światła słonecznego rozproszonego w atmosferze.

O, to właśnie. Samo światło słońca, to niby jak? W atmosferze ziemskiej,
czyli w otoczeniu cząstek materii wszelakiej, to wcale, że tak, ale nie samo
z siebie przecież. Chyba, że jakiś gwiezdny pył, jak zdaje mi się, w takowym
filmie z Chamcem i Cembrzyńską w rolach głównych... Czyli jakiś czynnik.

> Światło wytworzone w wyniku emisji termicznej nie ma żadnego, znanego i
> udokumentowanego przez fizykę powodu, by być światłem spolaryzowanym.

Ano i o to mi chodzi. Może pojedynczy kwant jeszcze (chyba, że turla się
między poziomami energetycznymi, po dobrej bibie z neutrinami, mezonami
alfa, czy jak im tam, oraz gromadką antykwarków, taczając się przez trzy
bliskie domu ulice... trzy bliskie, ale jakie szerokie!), ale jak ich tam
tyle, każdy sobie, to jak szum biały.

> Światło słoneczne w kosmosie posiada polaryzację kołowo - stochastyczną
> (nie mylić z kołową z uzgodnieniem fazy), po przejściu przez atmosferę
> podlega minimalnej, trudnej do zmierzenia eliptyzacji. Jakikolwiek wpływ
> na jakiekolwiek zależności fizyczne tak minimalnej polaryzacji musi wręcz
> utonąć w różnorodności sposobów padania tego światła.

Coś jak wyławianie łopotu skrzydeł motyla z hałasu metr od wylotu piłującego
4400 rpm silnika turboodrzutowego (tyle +- w samolotach jest), niby można i
podobno się w (radio)astronomii tak robi, zresztą, czy projekt SETI czegoś
takiego nie robi właśnie? Ale na codzień najlepszy nawet "ałdjowódó" tego
nie wychwyci. Ani zwykła aparatura nie zarejestruje, gdyż niuans zginie w
samych szumach termicznych, a jeszcze parę innych dochodzi. Jakby istota
(bezsensu) audiovoodoo...

Ja kręciłem polaryzatorem na widoku czystego nieba i słońca (oczy były
bezpieczne) i tak, jak słonko nie bardzo chciało się różnicować, to niebo,
rzeczywiście zmieniało się wyraźnie. Ale to chyba od cząsteczek powietrza...
a to nie tlen jest niebieski przypadkiem?

--
Psy kochają przyjaciół i gryzą wrogów,
w odróżnieniu od ludzi, którzy niezdolni są do czystej miłości
i zawsze muszą mieszać miłość z nienawiścią.
(C) Zygmunt Freud.