Użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:
> Nie o to chodziło. W samo południe pokazuję dajmy na to Sebastiana i mówię,
> że jest on Biały. O 15:10, czyli przed zachodem słońca, dla maszyny będzie
> to już kolor pomarańczowy lub czerwony. Natomiast człowiek o tej bieli
> wciąż pamięta. Maszyna też mogłaby spojrzeć za każdym razem na wzorzec
> bieli (który w świetle otoczenia może być żółty lub niebieski) i porównać.
> Pytanie, czy to robi.

Były już stosowane metody pomiaru, pozwalające na eliminowanie tego
problemu. Np. w starych kamerach wideo do automatycznego ustawiania
balansu bieli. Ponad obiektywem była mleczno biała płytka, bądź kopułka,
pod którą ukrywały się dwa fotoelementy - jeden dla światła niebieskiego
i drugi dla czerwonego. Ta para detektorów pozwalała kamerze zorientować
się w zmianach temperatury barwowej otaczającego światła a fotoelementy
patrzące przez jakąś soczewkę "patrzyłyby" na testowany przedmiot.
Ewentualnie możnaby dać od razu trzy detektory pod kopułkę, wprost
odejmujące swój sygnał od odpowiedniego detektora głównego. Tylko nie
wiem jak to sie zachowa np. obok dużej płaszczyzny o intensywnej barwie,
mającej jednoczesny wpływ na główne detektory i na otaczajace światło.
Tak, wiem, to nie wyjaśnia problemu Sebastiana.
Maciek