ACMM-033 napisało:

>> Wtedy dane sprzedał zakład energetyczny -- w certyfikacie była
>> ta sama literówka w adresie, co w rachunkach za prąd.
>
> Nie kusiło cię dopierdolić im za to?

Wtedy nie było jeszcze ustaw chroniących dane osobowe.

> Ja chcę przy rejestracji w różnych firmach stosować takie zróżnicownie
> podawanych tam adresów email, żeby od razu widzieć, gdzie był wyciek.
> Uruchomić własny serwer do tego to znów nie taka trudność chyba...?
> Domenkę w No-IP sobie zarejestrowałem, można jechać.

Rutynowa rzecz. Ja to ostnio nawet nie chcę wiedzieć kędy wycieka --
robię alias, rejestruję, aktywuję i od razu usuwam. Niech sobie ślą
w chmury.

>> Znany mi casus wygląda tak, że Justyna występuje z pozwem po przeszło
>> pięciu latach od zakończenia umowy i chce zapłaty za jakieś faktury.
>> Twierdzi przy tym, że dług odkupiła cztery czy pięć lat wcześniej.
>> Po złożeniu sprzeciwu, pozew natychmiast wycofuje.
>
> Osobliwe...
> Zresztą, wiadomo, ze przedawniony, a więc niewymagalny już dług, ndal
> jest długiem i cały czas istnieje, zresztą, można ZTCP do KRD podawać
> także i przedawnione...

Przedawnione, ale istniejące. Czyli musi odbyć się sprawa w sądzie,
podczas której zostanie udowodnione istnienie wierzytelności. To są
rzadkie przypadki -- może się to zdarzyć wtedy, gdy wierzyciel długo
ociąga się z pozwem, a po niewczasie pokazuje sądowi faktury i umowy,
ale nic poza tym nie może zrobić. Windykator (niejako z definicji)
nie ma jak udowodnić istnienia długu przed sądem, bo nie skupuje on
wierzytelności z dokumentami, tylko oświadczenia firm z bazą danych
ofiar na płycie DVD. A taka ofiara, jeśli nie jest ciapa, to obok
zarzutu przedawnienia, zgłasza zarzut braku udokumentowania długu,
a wtedy sąd w pięć minut oddala powództwo.

> Ale, czy ten dług, to istnieje?

Który? Ten z wymienionego casusu? Nie.

>> Ktoś mógłby zapytać, dlaczego pozywa tak późno, narażając się na ryzyko
>> wniesienia przez pozwanego zarzutu przedawnienia. Takie pytanie świadczy
>
> O ile rzekomy dług istnieje, a nie został "wymyślony".

Jeśli wymyślony (a to przecież równie prawdopodobny przypadek), to wtedy
tym bardziej nie wolno dopuścić do tego, by sprawa w sądzie odbyła się
wcześniej, niż po pięciu latach! W imię dobrych stosunków ze wspólnikiem
od roboty. Wystawiając fakturę, trzeba od razu odprowadzić VAT, czyli
około 20% jej wartości. Natomiast typowa cena, za jaką skupuje się te
dane w celach przekręciarskich, to góra 10%. W różne rzeczy mogę uwierzyć,
ale nie w to, że firma wystawa fakturę na tysiąc złotych, dwie stówy
oddaje fiskusowi (z własnych zasobów) i zaraz po tym zrzekła się za stówę
praw do tego tysiąca! Dokumentację księgową należy przechowywać przez
pięć lat. Po pięciu latach można zniszczyć, a wtedy wspólnik (justysia,
czy inna panienka lekkich obyczajów) składa pozew i wciska sądowi, że
faktura wystawiona, a VAT zapłacony. Wcześniej, to by zaraz była sprawa
karnoskarbowa -- a za to wspólnik by się mocno pogniewał i już więcej nie
sprzedał żadnego DVD.

>> tylko o dyletanctwie pytającego, który najwyraźniej nie ma pojęcia o tym,
>> na czym pojega windykacyjny biznes. To ryzyko jest niczym wobec ryzyka,
>> że pozwany pokaże w sądze opłacone faktury, co przy zbyt wczesnym złożeniu
>> pozwu jest niemal pewne. A o istnieniu przedawnienia nie wszyscy wiedzą,
>> więc interes się kręci.
>
> Chciałbym, aby trafiła kiedyś kosa na kamień, na taki bardzo potężny,
> dolegliwy, bolesny kamień...

Kwestia czasu.

Jarek

--
Latał sobie z radarem pewien gacek młody
I po drodze omijał przeróżne przeszkody,
Lecz właśnie gdy się cieszył, że je tak omija,
Wpadłszy na jedną z przeszkód rozbił sobie ryja.