>> Firma, która uruchamia węzeł określa jego koszty i publikuje je w
>> systemie SEW.
>> Koszty są publikowane w rozbiciu na płatne od sztuki (np port w switchu,
>> VLAN) i od Mbps (np transmisja do Warszawy lub węzła wyższego, jeżeli
>> transmisja nie leci prosto do W-wy). Te koszty są jawne i równe dla
>> wszystkich uczestników.
>
> Czy w SEW jest w szczegolnosci informacja typu - operator O, linia
> dzierzawiona X Mbit/s, koszt Y? Czy tez czesc tych danych jest pominieta?
> Zmierzam do kwestii tajemnicy handlowej.
>
> Jezeli dobrze rozumiem, dostawca transmisji podpisuje umowe z podmiotem
> odpowiedzialnym za wezel C i nie interesuje go dalszy proces
> refakturowania "w dol" sieci. Ma prawo zatem oczekiwac, ze jego oferta nie
> zostanie nigdzie upubliczniona, takze w ograniczonym gronie czytaczy SEW.

Zasady publikacji informacji określa umowa ramowa zawarta z operatorem
tranzytu. Tranzyt do nadrzędnych węzłów projektu może kupić każdy członek
KIKE na swoje potrzeby (to tzw. węzeł D). Nie ma obowiązku pośredniczenia
węzła C. Węzły C powstają tam, gdzie jest kilka firm spiętych ze sobą i
wspólnie kupujących transfer do węzłów usługowych (np. do W-wy, gdzie global
jest tańszy) lub innych węzłów - bo można tak budować przecież połączenia
między węzłami. Można wreszcie wykupić tranzyt między własnymi węzłami, np.
łącząc dwa miasta, w których ma się sieć. Umowa ramowa po prostu gwarantuje
powtarzalne stawki dla członków Izby, które operatorzy tranzytowi opracowali
dla KIKE. I każdy może skorzystać z tych stawek we własnych projektach.
Czemu miałoby więc służyć ograniczanie adresatów takie oferty, które
postulujesz?

Pozdrawiam,


--
---
Zboj (Piotr Marciniak)
zboj \at/ mnc.pl