Linki na gorąco tnie się roboczo, nie ostatecznie (no chyba że z tworzyw
tradycyjnych, łatwotopliwych jak elana czy nylon).
Czyli przykładowo potrzebuję pociąć 16 metrów na 20 odcinków po 80 cm do dalszej
pracy (np. splotów).
Lepiej jest, jak roboczo od razu się nie strzępi, nowoczesne tworzywa bardzo tępią
nożyczki/noże (szkoda dobrego noża, można
oczywiście próbować "tapieciarskie" z jednorazowymi wyrzucanymi ostrzami).
Dobre nożyczki do dyneemy / kevlaru / vectranu są w cenie lutownicy. Ostrzenie
nożyczek bardzo skomplikowane (jedno z ostrzy powinno
mieć mikroząbki, sam naostrzysz tylko drugie gładkie, ostrza powinny być połączone
śrubą żeby dały się rozłączyć do ostrzenia).
Zaletą nożyczek jest, że nie potrzebujesz podkładki do cięcia (do cięcia nożem
potrzebujesz deskę do krojenia, pod lutownicę
podobnie).