Desoft napisał:

>> Niebieska linia pasuje jak dzwon do typowego kształtu dziennego
>> przebiegu usłonecznienia zarejestrowanego jakimś pyranometrem.
>> Tyle że wszystkie tego typu pomiary meteorologiczne pokazują moc
>> promieniowania na jednostkę powierzchni *po przemnożeniu* przez
>> kosinus kąta padania. Mówiąc inaczej, jest to moc zmierzona na
>> płaskiej poziomej powierzchni.
>
> Prawda.
> Jedynie co mi nie pasuje to moje doświadczenia z panelem słonecznym.
> Po prostu w praktyce tak *niebiesko* to nie wygląda. Uzyskiwałem wyniki
> dużo poniżej oczekiwanym.

Co jest wynikiem poniżej oczekiwań? Moc (energia) uzyskiwana z ogniwa
słonecznego? Pierwsze podejrzenie, to rzeczywista sprawność poniżej
teoretycznej (deklarowanej).

Kształt krzywej powinien się zgadzać. Dla poziomej powierzchni będzie
to krzywa dzwonowa. Jej szerokość zmienia się w ciągu roku, podobnie
maksimum, które w różnym stopniu odbiega od stałej słonecznej (chyba
że w strefie międzyzwrotnikowej, a Słońce mamy w zenicie). Dla ogniwa
zorientowanego na Słońce w południe krzywa będzie bliższa kosinusoidzie.
Wtedy oczywiście przed 6.00 i po 18.00 promienie w ogóle nie padają
bezpośrednio na powierzchnię. Warto jeszcze wiedzieć, że bezpośrednie
promienie słoneczne (ze źródła punktowego), to tylko część energii.
Reszta, to rozproszone światło nieba. Dla pewnych długości fal
(krótszych -- UV, niebieskie) jest to niemal połowa całej energii.

--
Jarek