On Sat, 23 May 2020 10:43:10 +0200, Paweł Pawłowicz wrote:

>> Topic można zmienić/skorygować -- żaden problem! ;)
>
> Więc dopisałem OT :-)
>
> Pierwsze kręgowce widziały czterobarwnie (miały cztery różne receptory)
> RGBU (U to UV). Istotny rozwój nastąpił u dinozaurów, u współczesnych
> ptaków, które są bezpośrednimi potomkami dinozaurów, oprócz czterech
> receptorów w oczach jest coś w rodzaju matrycy Bayera. Są to krople
> tłuszczu z rozpuszczonym barwnikiem znajdujące się przed receptorem. Są
> trzy różne barwniki, ale kolory są inne, niż u Bayera.
> Pierwsze ssaki żyły w nocy, widzenie barwne było im mało potrzebne,
> ważniejsze było widzenie w ciemnościach. Nastąpiła delecja genów
> receptorów G i B. Czułość receptora U przesuwała się w stronę dłuższych
> fal, i w końcu powstał z niego współczesny receptor B. Około 20 milionów
> lat temu u naczelnych nastąpiła duplikacja receptora R po czym powstały
> allele (wersje genu) kodujące receptory różniące się czułością
> spektralną. Nawet niewielka różnica zakresów czułości dwóch receptorów
> zapewnia możliwość rozróżnienie kolorów. W ten sposób powstały obecne
> receptory R i G. W populacji jest sporo (nie pamiętam ile) alleli.
> Pechowiec, któremu trafił się ten sam allel w R i G nie potrafi
> rozróżnić czerwieni od zieleni, jest daltonistą.
> Na koniec ciekawostka: miejsca genów kodujących R i G są na chromosomie
> X. Resztę łatwo sobie dośpiewać.
> Co widzi wąż? Diabli go wiedzą. To co widzimy, to model rzeczywistości
> stworzony w mózgu na podstawie danych dostarczonych przez nerwy wzrokowe.
>
> P.P.

Wow, co za ciekawy wykład! :-)

--
pozdrawiam
Roman Tyczka