Pan Krzysztof Halasa napisał:

>>> Stare pamięci DRAM także są podatne na przekłamania związane
>>> z promieniowaniem. Użycie pamięci statycznych nie wchodzi w rachubę
>>
>> Wybacz, ale w tych czasach to raczej nie było pamięci dynamicznych
>> jeszcze dostepnych... Pojemnośc pamięci tych komputerów to rzad
>> kilu kb, do zrobienia na s-ramach.
>
> Tzn. w których czasach, bo chyba nie w czasach wahadłowców? Pierwszy
> lot Endeavoura odbył się w 1992 r. - pamiętam że zarówno SRAMy jak
> i DRAMy (fast page mode zresztą) były wtedy powszechne.

Robiliśmy małe urządzenie elektroniczne w czasach, gdy dopiero pojawiały
się procesory wyposażone w pamięć flash. Ten nasz może nie był całkiem
pierwszy, ale taki co przy okazji brał mało prądu, to i owszem. Urządzenie
z gatunku zasilanych bateryjnie instrumentow pomiarowych, flash był do
przechowywania stałych kilku kalibracyjnych. No i się okazało, ze ten
flash, to raz pamiętał, raz nie, a jak nawet pamiętał, to niedokładnie.
Ogólnie rzecz ujmując: skleroza. Kazaliśmy mu zapisywać w kliku różnych
miejscach, a potem przez głosowanie ustalać które liczby sa prawdziwe.

Ja bym się bał wysyłać ludzi w kosmos powierzając ich najnowczym zdobyczom
technologii półprzewodnikowej.

> Pierwszy lot Columbii - 1981, prace nad nią (za wiki) rozpoczęły się
> w 1975 roku, wtedy były już dostępne układy 4116, a niedługo poźniej
> (może w 1977 r.) 4164. Ten ostatni to 64 kbit w jednej małej kostce,
> pojedyncze zasilanie 5V, zapomnij o porównywaniu z pamięcią ferrytową.

Pamięć ferrytowa w porównaniu z półprzewodnikowym RAM ma jedną wielką
i niepodważalną zaletę. Gdy się wyłączy prąd, gdy coś pójdzie nie tak
i się zawiesi, to zawartośc pamięci zostaje. Włączamy prąd i można na
podstawie stanu poprzedniego odtwarzać zadanie i liczyć dalej.

--
Jarek