On 4/28/2017 5:19 PM, Marek S wrote:
> niej pozostać. Jednakże często występuje dziwaczny problem

Kiedyś dawno robilem metoda foto płytki. Kilka obserwacji, może coś się
przyda:
a) źrodło światła powinno być punktowe, przy kilku widoczna była utrata
kontrastu. najlepiej sprawdzało się światlo odległe o metr.
b) źrodlo światła nie musi być cieżkim UV, "filoteowa" swietlówka była
ok, tylko naświetlała godzinę a nie sekundy. Wbrew pozorom to lepiej:
mozna było precyzyjniej regulować czas.
c) kalka techniczna jest ok, nawet zwykły papier + toner + jakiś srodek
typu Transparent jest ok. W przypadku wydruków z laserówki należało je
spulchniać w oparach acetonu i naczej wychodziły algorytmy optymalizacji
ilosci toneru w drukarce w postaci dziur w płatach miedzi
d) kluczowy nie był proces naswietlania tylko wywoływacz. Stężenie
wywoływacza było krytyczne. Za male nic nie wywoływalo, za duże
rozpuszczało cały rysunek, a rożnica to kilka "zierenek" kreta na
kuwetę. Wywoływacz który był zuzyty wywoływał łagodniej i pewniej (!).
e) niektóre lampy UV mają różną moc w zależności jak się im chce.
Dotyczy to tych z zapłonnikiem elektronicznym. Odkrylem to przypadkowo
po wsadzeniu elementu swiatłoczułego i zmierzeniem odpowiedzi. Dziabli
wiedza czemu.
f) płytki pokryte fabrycznie lakierem są czasem robione na "odwal się" i
mają różną grubość na końcach. Ja robiłem samodzielnie tak że płytka
stała pionowo i pozwalałem jej "scieknąć" co dawalo bardzo cienką, ale
równomierną warstwę. Inni odwirowywali na gramofonie. Największą
przeszkoda jest kurz, w cienkich warstwch powoduje dziure w lakierze.
g) metoda transferu tonera z drukarki laserowej jest tańsza, szybsza i
lepsza do zastosowań amatorskich.