Pan J.F napisał:

>> W końcówce lat siedemdziesiątych w Warszawie działała siatka pajęczarska
>> operująca w zakresie UKF. Nie chodziło o to, że by pogadać, bardziej o
>> zapuszczenie muzyki. Coś jak dzisiejsze stacje komercyjne (tylko muzyka
>> była lepsza). Proste dwutranzystorowe nadajniki dawały nadspodziewanie
>> dobrą jakość. Zasięgi do kilku kilometrów. Ponieważ telewizja nadawała
>> wtedy na 2 kanale, czyli długość fali podobna do radia UKF, o antenę na
>> dachu było łatwo. No i nie wyróżniała się niczym wśród innych.
>
> Naprawde tak było?
> I władza nie łapała ?

Było. Za późnego Gierka władza miała ważniejsze problemy, niż jakaś
piracka muza w eterze. Czasem próbowali namierzać pelengatorem, ale
co dalej robić, jeśli podjedzie się pod dziesięciopiętrowy blok,
a wiadomo tylko, że transmisja leci z jednej ze stu anten na dachu?
Po Sierpniu 80 tym bardziej. Ucichło dopiero 13 grudnia 81. Żeby
wkrótce się odrodzić jako Radio "S" -- realizowane tą samą techniką.
Ale to już inna historia. Zresztą nieco zakłamana, bo jeden gościu
zawsze przypisywał sobie wszystkie zasługi, ale nigdy nie wspomniał,
jak wszedł w posiadanie pomysłu.

> Cos podobnego mialo chyba tez miejsce w latach 90-tych, przynajmniej
> patrzac po tematach na elektrodzie czy innych forach ... tylko juz
> nie dwa tranzystory, a jak zrobic nadajnik stereo ...

Kupić u Chińczyka i ewentualnie dołożyc dopalacz na wyjściu.

Jarek

--
Fiaty, fiaty, fiaty, | I tylko nie wiedzieć czem
las anten z rynku na pola | tak jak w czterdziestym szóstym
na raty, na raty, na raty, | ludzie niosą swój smutek
ryczy nowa radiola | jak martwe główki kapusty