W dniu 2017-05-28 o 17:57, Miller Artur pisze:
> ello,
>
> jest sobie urządzenie. urządzenie owo posiada w swojej konstrukcji
> element będący aluminiową belką o długości około 5 metrów, przekroju
> 2x5cm. belka ta w połowie długości zamocowana jest do osi
> motoreduktora i podczas pracy urządzenia obraca się w płaszczyźnie
> poziomej z prędkością około 3 do 4 obrotów na minutę. na belce
> zamontowane są różne urządzenia pomiarowe komunikujące się ze światem
> zewnętrznym bezprzewodowo. nie ma połączenia elektrycznego między
> obracającą się belką a nieruchomą częścią urządzenia.
>
> możliwe, że podczas pracy urządzenia, w zasięgu obracającej się belki,
> znajdzie się człowiek. wymaganiem staje się zastosowanie układu
> zatrzymującego belkę po wykryciu potencjalnej jej kolizji z ciałem.
>
> pierwszym pomysłem było zastosowanie pneumatycznego czujnika kontaktu,
> takiego jak stosuje się w szlabanach albo obrotowych drzwiach. drugi
> pomysł to bariera optyczna zamontowana na belce, wykrywająca zbliżenie
> się czegoś do niej.
>
> problem pojawia się z połączeniem sensora bezpieczeństwa z układem
> realizującym zabezpieczenie. normalnie wykonuje się je przewodem,
> tutaj jednak nie mam połączenia pomiędzy ruchomą belką a resztą układu.
>
> pytanie więc: czy dopuszczalne jest wykonanie takiego połączenia
> bezprzewodowo? jesli tak, to czym? zaznaczam, że realizacja techniczna
> nie jest problemem, zagadką jest spełnienie wymagań, które pozwoli na
> wystawienie deklaracji zgodności CE. Niemożliwe jest też wykonanie
> "obudowy" całego urządzenia, zapewniającej brak dostępu do ruchomych
> części.
>
> help...
>
> A.

Chcesz wyważać otwarte drzwi? :)
Przecież są powszechnie stosowane takie zabezpieczenia w przemyśle (przy
maszynach, robotach, przenośnikach, liniach produkcyjnych) oraz w
normalnych windach czy platformach dla niepełnosprawnych.
Są to "świetlne kurtyny bezpieczeństwa". Posiadają odpowiednie
certyfikaty bezpieczeństwa.
Taka kurtyna składa się z kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu nadajników
i tyleż samo odbiorników podczerwieni znajdujących się na listwach.
Sygnały są odpowiednio kodowane i analizowane przez mikroprocesory,
dzięki czemu nie ma możliwości, aby taka kurtyna mogła nie zadziałać lub
by mogła zostać oszukana. Bywają także tak gęste, że nawet palca nie
wsadzisz.
Na upartego wystarczy pojedynczy zestaw listew (nadajnik + odbiornik) +
zestaw 3 zwierciadeł, aby utworzyć dowolną strefę w formie czworokąta.
Innym o wiele tańszym z rozwiązań może być zastosowanie układu
mechanicznego składającego się z 4 krańcówek z długimi wąsami i sprężynami
https://media.conrad.com/medias/global/ce/7000_7999/
7000/7020/7029/702928_LB_00_FB.EPS_1000.jpg
Krańcówki byłyby umieszczone na końcach belki tak, aby "wąsy" wystawały
poza rogi belki pod kątem 45 stopni. Na końcach wąsów powinny być
utworzone oczka, do których można przymocować cienką linkę stalową lub
nylonową. Linka ta powinna tworzyć prostokąt opasujący belkę w
odległości od belki takiej, żeby zapewnić zatrzymanie belki przed
przeszkodą w razie dotknięcia linką przeszkody.
Aby móc przekazać informację o zadziałaniu którejś z krańcówek można
zastosować pierścienie ślizgowe
http://www.automatyka.pl/MainLibrary/39x800x600x3840
9x0/pierscienie-slizgowe.jpeg
umieszczone pod belką.
Krańcówki winny mieć styki normalnie zwarte i bezpośrednio sterować
stycznikiem odcinającym zasilanie silnika i zwierającym uzwojenie
silnika, a układ sterowania nie powinien uruchomić silnika po ustąpieniu
kolizji. Można to zrealizować na 2 sposoby:
- elektrycznie poprzez układ sterowania z tzw. samopodtrzymaniem
- mechanicznie poprzez zdziałanie krańcówki z zapadką
W systemach o najwyższym stopniu bezpieczeństwa np. dźwigi (windy),
przenośniki, ruchome schody, suwnice itd. stosuje się krańcówki bez
możliwości samopowrotu. Czyli takie, które po zadziałaniu trzeba ręcznie
odblokować.