Pan Piotr Wyderski napisał:

>> Zdecydowanie nie jest możliwe osiągnięcie zbyt wielkiej dobroci przy
>> nawijaniu drutu.
>
> Obawiam się, że zdecydowanie jest. Proszę sobie samodzielnie policzyć.
> Dobroć to jest stosunek częstotliwości środkowej do szerokości pasma
> sygnału (-3dB). Dla programu pierwszego pisiego radia i rozsądnego
> pasma 10kHz graniczna dobroć to 22,5. A to jest osiągalne z
> przysłowiowym palcem: druciane antenki ferrytowe opisane w podlinkowanym
> przeze mnie artykule pracowały z Q w zakresie
> 100..210. Typowo dobroć obniża impedancja wzmacniacza w.cz.
> i problemu nie ma, ale przy zbyt starannym wykonaniu trzeba
> będzie "jawnie" dotłumiać rezystorem.

Hmm, nigdy mi do głowy nie przysło liczyć (ani mierzyć), ale też nie
słyszałem, by komuś wyszedł odbiornik detektorowy o selektywności
tak wielkiej, że nie mieści się całe pasmo akustyczne.

> Zaczynam się domyślać, że zamiast "obwód o wielkiej dobroci" chodziło
> o "filtr pasmowoprzepustowy o stromych zboczach", ale to się robi trochę
> inaczej: składa się ze sobą kilka filtrów o "takich sobie" dobrociach,
> za to o odpowiedniej transmitancji i pozwala tymże transmitancjom
> mnożyć. Albo na DSP.

Nie, nie o to chodziło. Nie o skomplikowane rozwiązania układowe, lecz
oldskulowy detektor bardzo starannie wykonany.

--
Jarek