On Mon, 4 Sep 2023 14:56:29 +0200, Jarosław Sokołowski wrote:
> Pan J.F napisał:
>>> W namierzanie pozycji to ja w ogóle nie wierzę. Raczej "wróg jest
>>> gdzieś blisko, bo go słychać, szukajmy go".
>>
>> Pelengacja juz była znana, wiec dziwne by było, gdyby nie próbowali
>> namierzyc, choćby zgrubnie i tylko kierunku.
>
> Może i była znana, ale statek to nie wóz pelengacyjny, nie da się nim
> szybko przemieszczać po morzu, by zlokalizować nadajnik.

Im wystarczy jeden kierunek, żeby wiedziec w którą stronę płynąć.
A namiernik przyda sie tez do nawigacji.


>> Co ciekawe - ubooty nadawaly meldunki, chyba nawet codziennie czy
>> czesciej, i jakos się nie bały namierzenia ..
>
> Pewnie się bały, ale tylko trochę. Uboot daje nura -- i tyle go widzieli.

W nocy tak. W dzien troche gorzej, bo samoloty mogą przyleciec szybko.
A bez radaru są trudne do zauważenia.

radary na ubootach sie pojawily w okolicach 1943
https://uboat.net/technical/radar.htm

P.S.
"The Berlin series of centimetric (9cm) radars, built by Telefunken,
was based on the British development of the cavity magnetron, as found
in a British bomber shot down near Rotterdam on 3 February 1943. This
was a painful surprise for the Germans. Not only were they far behind
in the development of centimetric radar, they had just abandoned it,
in the belief that it would not be effective. Tests of the captured
radar, code named Rotterdam, revealed its performance, and it was
quickly copied under the name 'Berlin'. As was typical, the German
copy was better engineered than its British equivalent, and thus
considerably lighter and smaller. "

A magnetron to podobno było takie wielkie osiągnięcie Brytyjczyków.

pojawiły sie tez detektory
https://uboat.net/technical/detectors.htm

I jeszcze
http://www.swiatradio.com.pl/archiwum/2002/ubot.htm

J.