> > Chcesz wymusić odzew pozytywny?
> > W Polsce ludzie marudzą, to fakt, ale może czasem warto się zastanowić
> > dlaczego. Czy zwolennicy filmu są w stanie powiedzieć coś sensownego na
jego
> > temat, czy tylko ogromna pasja, chylę czoła, dobre rzemiosło...?
> >
> > > Pozdrawiam wszystkich maruderów i życzę im skończenia z
> > > teoretyzowaniem i skupienia się na pracy.
> >
> > A ja życzę autorom, żeby się otrząsnęli z tej popeliny i ewentualnie
traktując
> > ją jako punkt wyjścia stworzyli coś rzeczywiście sensownego.
>
> Zeby stworzyc cos sensownego, nalezy wpierw dobrze opanowac rzemioslo,
> ktorego autorom nie odmawiasz.
> Ale wiadomo, ze najlepiej sie tworzy po totalnym zgnojeniu na samym
> poczatku.
> "A co sie chj bedzie wychylal i jakis dobry warsztat pokazywal".

Nie pomyślałem o gnojeniu. Może to błąd, moja wina. Powinienem się jednak
wytłumaczyć bo jestem zbudowany z trochę innej gliny. Dla mnie krytyka mojej
osoby jest podstawą twórczej egzystencji. Jeśli tylko ktoś uzna, że moja praca
jest wartościowa, od razu wyprowadzę go z błędu. Nie jestem w stanie
funkcjonować twórczo bez krytyki. Może wynika to z faktu pochodzenia z
beznadziejnego dla twórczości miejsca, a może z charakteru. Wiem, że jeśli na
mojej twarzy pojawi się choćby promień samozadowolenia utonę.
Uważam omawiany film za bardzo słaby. Gdybym uważał go za wartościowy
powiedziałbym to. Nie moją rolą jest jednak, ani nikogo innego, aby czuć
odpowiedzialność za autora i identyfikować się z nim. Osoby, które chwalą to
dzieło są tak samo szkodliwe dla dalszego rozwoju twórcy jak jego krytycy.
Tylko on ma możliwości do samorefleksji. Gdzie jest pytam się, ten biedny
pokiereszowany?

marek


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl