Anerys napisał:

>> Dużo mniejszej niż pół fali? Bo raczej nie tysiąc, nie sto i nie dziesięć
>> razy mniejszej. Nawet nie dwa razy. Jeśli już, to trochę mniejszej. A tu
>
> No właśnie, tego nie udao mi się wyłuskać. A nie chciałem snuć jakichś
> surrealistycznych wyobrażeń, tylko zabazować na tym, co już wiemy i umiemy.
> Jeśli będziemy umieć jeszcze zmniejszyć ten ten wymiar, to ja się wcale nie
> pogniewam.

Przecież tu nawet wyłuskiwanie nie jest potrzebne, wystarczy oszacowanie.
Nawet w tej chwili rozdzielczość technik litograficznych jest zaledwie
kilka (4-5) razy lepsza od połowy długości światła widzialnego.

>> mamy chęć patrzenia jak świeci antena i jak się to światełko układa między
>
> Nie chciałbyś mieć takiej możliwości przy np. planowaniu zasięgu, czy np.
> szukaniu zaginionej w górach wiązki fal? :) ITD, ITP? :)

Wolałbym zaczarowany mieć ołówek, czapkę niewidkę, stoliczek "nakryj się",
a w ostateczności nawet kija samobija.

>> sztachetami zestawu na pasmo megahercowe. Taki dipol, to on ma jak raz
>> pół fali.
>
> ...No ja wiem, że takie marzenia, to tylko marzenia, ale czemu by sobie
> nie powypobrażać?

No to wyobraźmy sobie antenę Yagi na pasmo widzialne. Taką tycią, tyciutką.
I kabelek zasilający do niej, koncentryczny. Wtedy spełnią się marzenia,
będziemy widzieć jak i w którą stronę ona promieniuje.

Wyobraźnia i marzenia, to piękna rzecz. Ale brzydnie nagle, gdy marzenia
zderzają się z wiedzą, kótra im przeczy. Dlatego trzeba to od siebie
rozdzielać. Marzenia powinny być pożywką dla nowej wiedzy, a nie hamulcem
dla starej.

>>> Amerykę? :)) Tu zamazany punkcik, tam zamazany punkcik, ale zebrane
>>> razem do kupy może pozwolą stwierdzić, czy to kula, czy np. sześcian?
>>
>> Bardzo dobry przykład. Ślepcy. Zobaczyć, to tego się nigdy nie zobaczy.
>
> Z wieloma rzeczami tak macamy. O wielu rzeczach dziś wiemy mniej-więcej
> w stylu, jak chemicy kiedyś patrzyli na flogiston...

Flogiston nie był złą teorią -- nie był sprzeczny z obserwowanymi
faktami, a część z nich wyjaśniał. Nie mozna tego powiedzieć o "darze
widzenia fal radiowych".

>> Ale opisać matematycznie -- proszę bardzo. Albo nawet narysować, czy też
>> wyrenderować z kolorkami w trzy de, te wszystkie listki boczne i inne.
>> Tyle że to co zobaczymy, to wcale nie będzie "tak jak jest naprawdę". To
>
> Ale może pomóc. Krótkofalowiec zestawiając swoje łącze radiowe też nie
> widzi wiązki, ale posiada pewną wiedzę, która pozwoli mu zwiększyć
> prawdopodobieństwo powodzenia w realizacji hobby.

No to przecież są metody obrazowania takich rzeczy. Trzeba z nich
korzystać.

> Ale wracając do tematu - protony, neutrony, elektrony... Czym one są? Co
> byśmy zobaczyli, gdyby udało się a. aby się nie rozpadły (okres półrozpadu
> neutronów jest OIDP, coś kole 900 sekund, czyli 15 minut), b. zgromadzić je
> w ilości pozwalajacej na zobaczenie jako masy. Pomijam, czy było by to
> ciężkie (raczej tak), czy lekkie, zostawmy to fizykom, olejmy chwilowo
> ciężar. Czy było by to szare, czarne, białe, kolorowe,

Kolorowe by być nie mogło -- teoria kwarków zabrania istnienia kolorowych
cząstek elementarnych. To dobry przykład teorii stworzonej z wyobraźnią
i fantazją. Elementy modelu (kwarki) mają kolor, zapach, powab -- ale
nikt nie twierdzi i się nie spodziewa, że tak właśnie oddziałują na zmysły.

> czy może widmem było by spoza zakresu widzialnego (no to czarne), czy
> przezroczyste, mętne, czy ciało stałe, ciecz (może i doskonała), gaz,
> jaką miało by temperaturę, jakie by było w dotyku, itd, itp, etc. Jakby
> właściwości się zmieniały, gdyby z probówek nasypać (nalać?) do innego
> naczynia w określonych proporcjach...? Jak się zachowa podgrzewane,
> oziębiane, przemieszczane, ściskane, rozciągane... Pytań jest mnóstwo,
> odpowiedź pozostaje w sferze wyobraźni, może wymodelowana z tego, co już
> wiemy...

Jak w sferze wyobraźni, to wyobrazić trzeba sobie również odpowiedzi na
pytania. Tak, by całość tworzyła zwartą i niesprzeczną teorię. Wtedy jest
pożytek z takiego myślenia. Więc proszę, śmiało...

Jarek

--
Takich pytań sto
bardzo dużo to,
ale nie spoczniemy my
aż sprawdziemy, czy...