L501 aneryS napisał:

>>> Z tym niepotwierdzaniem - spotkalem si,e ze sklepem, gdzie wszystkie
>>> karty szły na podpis...
>>
>> No to w sumie dobrze. Zachachmęcone transakcje na podpisł łatwiej
>> reklamować niż te na pin. Ja do kredytowej nawet nie pamiętam pinu.
>
> Tylko ludkowie dziwowali się - wiem bo kasjerem byłem w tym sklepie.
> No, jeszcze jak rzeczywiście podpisać trzeba, to jakiś odsiew jest, z
> drugiej strony nauczyć się podrobić podpis, to sztuka? Nie ma idealnego
> zabezpieczenia.

Nie chodzi o nauczenie się. Ja często coś nagryzmolę na kwitku, a kasjer
nawet nie spojrzy na kartę i nie próbuje porównywać. Chodzi o możliwość
reklamacji. Jeśli bank mi obciąży kartę jakąś przekręciarską transakcją,
to ja im każę pokazać slipa z *moim* podpisem. I albo ją cofną, albo
mają sprawę z fałszerstwem podpisu w tle. Na to drugie nigdy nie idą.
W przypadku transakcji z pinem bank jest panem sytuacji, zrobi jak chce
i żaden biegły im nie podskoczy.

>>> Teraz zwykły włam na konto i żegnaj Gienia, kup se trąbkę...
>>
>> Nie takie to proste. Numeru z konta już odczytać się nie da, więc
>> można kupować tylko trąbki sprzedawane przez Amazon. Ale żeby je
>> mogli gdzieś dostarczyć, to trzeba podać jakiś adres. A tam już
>> może czekać tak zwany organ ścigania.
>
> Ale zawsze kłopot i korowody...

Ryzyko dla złodzieja jednak duże. W Stanach czasem złodzieje zamawiają
na prawdziwy adres. Tam kurierzy mają zwyczaj, że towar (do pewnej
wartości) po prostu rzucają przed wejściem do posesji, nie biorą
pokwitowania i jadą dalej. A zbójcy czatuja i od razu biorą co zamówili.

--
Jarek