Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> writes:

> Ja tej techniki nigdy do końca nie rozumiałem. Były jakieś rastry,
> takie szklane płytki o określoniej *liniaturze*. Znaczy się w paski
> one były. Nacięcia w szkle, częściowo czymś wypełnione. Składało się
> dwa takie pod określonym kątem -- i robiła się siateczka. Miała ona
> zdolność zamiany półtonalnej fotografii na kropeczki o różnych średnicach.
> Ten etap rozumiem najmniej, ale podejrzerwam, że niepoślednią rolę ma
> w nim nieliniowość materiału fotograficznego (kliszy).

Ciekawe. Nigdy tego nie widziałem, pamiętam tylko produkt końcowy.
--
Krzysztof Hałasa