W dniu 2014-01-07 17:11, __Maciek pisze:

> Nie mogę w tej chwili wydać tyle kasy, poza tym tak jak mówię jest to
> taki trochę eksperyment, takie "zrób to sam". Jak nie wyjdzie do końca
> to trudno.

Albo nic nie wyjdzie, jak znam życie.
Kiedyś tak jak Ty porwałem się za spawanie, a podjąłem się wykonania
profesjonalnej, zautomatyzowanej wędzarni z blach kwasoodpornych.
Podobnie jak Ty nie miałem większego pojęcia o spawalnictwie. Spawałem
wcześniej elektrycznie metodami MMA, MIG-MAG oraz gazowo.
O ile z automatyką sobie poradziłem bez najmniejszego problemu, o tyle
przy spawaniu "poległem". Porwałem się za pospawanie konstrukcji, choć
kuzyn, który trochę w życiu już spawał mówił mi: "daj sobie spokój z tym
spawaniem i zleć to jakiejś firmie, bo nie dasz rady tym sprzętem i
wiedzy też Ci brakuje". Myślałem wtedy tak jak Ty, że on też
niepotrzebnie "sieje defetyzm"
Miałem firmowego MIG-MAG-a oraz butle acetylenowo-tlenowe, ale okazało
się, że podczas spawania i to wcale nie tak cienkich blach z nierdzewki
(2mm) powstają tak duże naprężenia, że wszystko się samo gnie podczas
spawania, a z blach robią się firanki.
Kupiłem więc TIG-a. Niestety był to sprzęt zbyt słabej klasy z
maksymalnym prądem spawania 200A DC (prądu stałego). Najtańszy sprzęt z
prądem impulsowym, którym można było to pospawać, wtedy kosztował ok.
6-7 tys. zł. Fakt, faktem z pomocą rad forumowiczów oraz masy wiedzy
ściągniętej z netu, poznałem podstawowe zasady spawalnictwa metodą TIG
oraz obróbki nierdzewki, które wykorzystałem podczas tego zlecenia, ale
spawałem tylko drobiazgi typu uchwyty, zamki, zawiasy itp.
Realizując to zlecenie liczyłem na spory zarobek, gdybym wszystko
wykonał samodzielnie. Niestety musiałem spawanie powierzyć bardziej
doświadczonemu spawaczowi w firmie, która dysponowała spawarkami z
najwyższych półek, które kosztowały po kilkadziesiąt tys. zł.
Trudno jest mi nawet teraz oszacować ile jeszcze musiałem dołożyć do
interesu tylko dlatego, że nie dość, że musiałem zapłacić za spawanie
firmie to jeszcze zostały przekroczone uzgodnione terminy i gość, dla
którego to robiłem po prostu "urwał" cenę. Firma, której powierzyłem to
zadanie dość długo przeciągnęła mi termin, bo jedyny spawacz w tej
firmie, który był w stanie wykonać to zadanie poszedł na urlop, a
później się rozchorował. Gościa, dla którego wykonywałem to zadanie nie
interesowały takie czy inne problemy obiektywne i nie interesowało go,
że to nie ja zawaliłem. Nie interesowało go też, że wbrew pozorom jest
to bardzo trudne zadanie i trudno znaleźć kogoś innego do jego wykonania
jako podwykonawcę. Mogłem się tylko zgodzić na niższą kwotę lub po
prostu wycofać z umowy, zwracając gościowi zaliczkę i pozostając z
urządzeniem wartym ok. 20 tys.
Tak więc jak widzisz nie jestem tylko i wyłącznie teoretyzującym defetystą.

> Dzięki za troskę, ale że zacytuję klasyka, "przestań siać defektyzm"
> ;-)) Ale dzięki za szczegółową odpowiedź.

Chyba miałeś na myśli "defetyzm"?
No cóż? W tej sytuacji mogę tylko życzyć sukcesów przypominając, że
nauka na własnych błędach, choć kosztowna, ale jest najbardziej owocna. :)