Może zaglądają tutaj elektrycy - instalatorzy będący na bieżąco z unijno - polskimi
przepisami.
Przez Google szukałem - nic rozsądnego nie znalazłem.

Dzwoneczkowy problem:

Na całym wielkim osiedlu z wielkiej płyty z lat 70-tych wszystkie dzwonki są zasilane
230 V z obwodów oświetlenia poszczególnych mieszkań.
Dzwonki podłączone na stałe do przewodu fazowego, przyciski przy drzwiach włączają "w
zerze" - wszystko schowane w puszkach i rurkach w betonie.

Teraz spółdzielnia robi modernizację - liczniki na klatce schodowej, główne zasilanie
doprowadzają nową drogą, przez nowe bezpieczniki "S".

Przy okazji zmieniają sterowanie dzwonkami - z mieszkania wyprowadzają w listwie PCV
kabel do natynkowego przycisku.
Podobno teraz także wyłącznik dzwonka, dostępny przecież z zewnątrz, ma być w fazowym
przewodzie.
W/g mnie pogarsza to "wandaloodporność" i zwiększa zagrożenie porażeniowe.
W starym układzie ewentualny prąd porażenia jest ograniczony szeregową impedancją
dzwonka - popłynie najwyżej kilka mA - "trzepnie" ale nie zabije.
W nowym układzie jedynym zabezpieczeniem jest 16 A nadmiarowoprądowa eSka.
Rozumiem zalecenia w przypadku nowych instalacji z różnicowoprądowym zabezpieczeniem
ale wątpię, by w starym bloku z dwuprzewodową instalacją ktoś różnicówki zakładał.
Nowa instalacja w bloku z żelbetu to rujnacja mieszkania i wysoki koszt.

Może ktoś zna te przepisy?
Pozdrawiam,
--
Wmak