https://www.salon24.pl/u/krukowisko/1029356,kilka-zd
an-o-tym-jak-jest

,,Zacznę nietypowo, czyli wcale nie o koronawirusie.

Światowa ekonomia, już pewnie ze 30 lat znajduje się w stanie agonalnym. Przy
życiu trzymają ją tylko sztuczne wynalazki z dziedziny kreacji pieniądza,
zapewniające ciągły pęd do przodu. Jednak zadłużenie państw osiągnęło już tak
kuriozalnie wielkie rozmiary, że jakiś wierzyciel (no właśnie, kto jest
wierzycielem tego kolosalnego długu?), w zasadzie mógłby postawić w stan upadłości
niejedno duże państwo. Wierzyciele masy długu oczywiście istnieją, zadowalając się
póki co odsetkami od kredytów, jednak koszty obsługi długów publicznych, stają się
już największą pozycją w budżetach narodowych. Wniosek z tego taki, że dojne krowy
w postaci państw, a zasadzie w osobach obywateli zadłużonych państw, już niedługo
przestaną dawać mleko.

Następnym nabrzmiałym problemem na Ziemi, jest zbyt duża ilość jej mieszkańców,
którzy traktują rodzimą planetę, jako teren nieustającej eksploatacji. Gdyby
wszyscy rozumieli potrzebę zrównoważonego rozwoju i stosowali jego zasady w swoim
otoczeniu, zapewne dalej mieszkalibyśmy w cudownym ogrodzie. Jednak, ponieważ
nienasycenie jest naszą cechą wrodzoną, zanieczyszczenia wód, gleby i powietrza
trują nasze życie, a środowisko naturalne zamiera w zastraszającym tempie.

Zapewne niewielu ludzi uświadamia sobie, jak delikatnym mechanizmem jest
współczesna gospodarka światowa. W ostatnich latach doszło już do tak dalekiej
specjalizacji działów gospodarki i takiego połączenia wzajemnych zależności
jednego działu od drugich, że praktycznie niemożliwe jest sprawne funkcjonowanie
całości, w przypadku głębokiej zapaści dotykającej tylko kilka elementów całego
organizmu. Kiedy w 1928 roku przyszedł wielki kryzys ekonomiczny, ludzie
głodowali, ale nie było wiele ofiar tego kryzysu. Rolnik produkował żywność
posiadając tylko ziemię orną i konia do pomocy. Mieszkania można było ogrzać
dostępnym powszechnie drewnem. Przemysł zaś opierał swoją działalność na lokalnych
kontrahentach i prostych technologiach.

W takiej sytuacji pojawia się tajemniczy koronawirus. Piszę tajemniczy, bo z jego
pojawianiem wiąże się wiele znaków zapytania. Niby nie powoduje wysokiej
śmiertelności, ani powszechnych i groźnych powikłań, a jednak wraz z pierwszymi
potwierdzonymi przypadkami zakażeń, państwa jedno, po drugim, stosują drakońskie
środki zapobiegawcze jakby to czarna ospa znowu nawiedziła Ziemię. Inną tajemniczą
sprawą tej epidemii, jest sprawa umieralności. Codziennie jesteśmy zalewani przez
oficjalne media, alarmującymi zestawieniami nowych zakażeń i przypadków śmierci,
jednak na stronie prowadzącej statystyki umieralności w Europie, nie ma
potwierdzenia tych tragedii - http://www.euromomo.eu/index.html. Można nawet
powiedzieć o wyraźnym spadku śmiertelności w ostatnich tygodniach. Dla przykładu
proszę zobaczyć tabelę śmiertelności w poszczególnych krajach Europy Zachodniej
dla wieku 65+ Proszę zwrócić uwagę na przebieg wykresu dla Włoch i Hiszpanii.

https://m.salon24.pl/e179babb9a822a734b2729231206847
0,860,0,0,0.png

Aby definitywnie określić sprawę koronawirusa jako tajemniczą, musiałem przeczytać
wywiad z zasłużonym w walce z epidemiami pulmologiem z Niemiec. Na marginesie
dodam, że dr Wolfgang Wodarg, nie jest wcale anonimową, ani mało znaczącą
postacią, bo oprócz znakomitej działalności zawodowej, dr Wodarg zasiadał w
Niemieckim Bundestagu w latach 1994 -2009. Link do wywiadu:
https://itvp.tv/2020/03/19/dr-wolfgangiem-wodarg/

W skrócie tylko napiszę, że według dr Wodarga, koronawirus nie stanowi istotnego
zagrożenia dla życia ludzkiego. W dzisiejszych czasach znacznie groźniejsze są
infekcje szpitalne, zwłaszcza dla starszych osób, o ile znajdą się w szpitalu.
Pojawienie się wirusa, wcale nie miało miejsca na targu żywnością na targu w
Wuhan, ale w naszej świadomości wraz z opublikowaniem w mediach wyników pierwszych
testów, które znakują jakieś koronawirusy, ale z powodu niejasnych operacji przy
wprowadzaniu testów do użytkowania, do końca nie wiadomo jakie. Wiadomo natomiast,
że koronawirusy istnieją od dawna, i żeby istnieć, muszą mutować, tworząc
corocznie swoje nowe wersje, będące źródłem naszych grypopodobnych problemów w
sezonie jesienno zimowym. Wynika z tego, że liczba zarażonych, wraz z ilością
przeprowadzonych testów, dalej będzie rosła, jednak zapewne nigdy nie przekroczy
1% ogółu społeczeństwa.

Tak więc reasumując, jest bardzo prawdopodobne, że prawie wszystkie państwa
realizują globalny spektakl pt. strach się bać. Sami zapewne przyznacie, że już
choćby w świetle danych prezentowanych przez Euromomo, ,,epidemia" jest papierowym
tygrysem, który na dodatek nie posiada kłów. A jednak, w imię naszego
bezpieczeństwa, blokuje się nasze podstawowe prawa i wyłącza z działalności całe
działy gospodarki. Ostatnie komentarze rządzących mówią, że taki stan może
utrzymać się przez najbliższe miesiące, a nawet rok, z tendencją do zaostrzenia
rygorów stanu epidemii. Kto wytrzyma tak długi czas siedzenia w domu? Która firma
utrzyma się na rynku? Jak nisko spadną notowania giełdowe? Czy nie zostaną
przerwane powiązania pomiędzy działami gospodarki? W przeciwieństwie do roku 1928,
dzisiejszy rolnik nie wyprodukuje żywności bez paliwa, nawozów, chemii i części
zamiennych do sprzętu. Podobnie będzie z transportem opartym na napędzie
spalinowym. Przemysłowa linia produkcyjna może być zatrzymana przez brak jednego,
drobnego elementu, który jest produkowany np na Dalekim Wschodzie. Nasze domy są
ogrzewane już w sporej części gazem, który może i będzie dostępny w rurociągach,
ale bez pracy, nikt nie będzie w stanie kupić ciepła do swojego domu czy
mieszkania. Nie trzeba wcale wielkiej wyobraźni, aby określić tragiczne
konsekwencje akcji związanej ze sztucznie nadmuchaną ,,epidemią".